Min Tid Skal Komme στα νορβηγικά ή αλλιώς στην γλώσσα μας "Η ώρα μου έφθασε". Ναι, η ώρα μου έφθασε για να περιπλανηθώ στα μισογκρεμισμένα ερείπια του ντεμπούτου των cult Νορβηγών Fleurety που αυτό το μήνα έχει επέτειο 25 χρόνων.
Τον Svein Egil Hatlevik και τον Alexander Nordgarden, δηλαδή τους Fleurety αν καταβάλλουμε μια προσπάθεια να τους εντάξουμε κάπου τότε αυτό θα είναι κάπου ανάμεσα στο δεύτερο και το τρίτο, το πιο πειραματικό κύμα του black metal.
Εκεί που οι ίδιες οι μπάντες κούνησαν το δάκτυλο σε οπαδούς και στον υπόλοιπο κόσμο, τονίζοντας πως το black metal μόνο συντηρητικό και μονότονο δεν ήταν. Προσωπικά το αποκαλώ δημιουργικό black metal, απαλλαγμένο από τα wristband, μια extreme μουσική που σόκαρε τον ακροατή ποικιλοτρόπως και όχι μόνο φτάνοντας στα όρια τις αισθήσεις του με ακραία φωνητικά και blast beat.
"Ταιριάζουμε στο στυλ του "δε μοιάζουμε με καμιά άλλη μπάντα" του νορβηγικού black metal στα 90's. Αυτό που μάθαμε σαν black metal παιδιά είναι πως χρειάζεται να έχεις μια μουσική ταυτότητα για να δικαιολογείς την ύπαρξή σου σα μπάντα" προσπαθεί να περιγράψει την τότε επικρατούσα κατάσταση το πολυεργαλείο που ακούει στο όνομα Svein Egil Hatlevik και που δεν έχει διστάσει στο παρελθόν να αποκαλύψει πως τα labels στα οποία ανήκαν οι Fleurety θεωρούσαν τη μουσική τους...άβολη.
Όταν ανεβοκατεβαίνεις τις μινόρε και τις ματζόρε κλίμακες σαν τρενάκι του λούνα παρκ τότε κάνεις λίγο άβολη την κατάσταση. Ευχάριστα άβολη για τους ακροατές που έψαχναν λίγο περισσότερο αλατοπίπερο στο black metal τους εκείνο τον καιρό και το έβρισκαν στους Ulver, τους Ved Buens Ende και τους πιο προσιτούς In the Woods που ήδη κυκλοφορούσαν στην πιάτσα. Φυσικά και στους Fleurety.
Οι Fleurety σε σχέση με τις υπόλοιπες ριζοσπαστικές μπάντες έβαζαν πιο post metal στοιχεία πριν καν γεννηθεί σαν ιδέα το post-metal. Προσθέτουν λοιπόν στο χωνευτήρι τους ακουστικές κιθάρες, πιάνο, ανατολίτικες κλίμακες (βλέπε "En skikkelse i horisonten"), αυτοσχεδιασμούς και όλα αυτά μαεστρικά συνδεδεμένα σε μακρόσυρτες συνθέσεις.
?λλωστε το έχει πει παλιότερα ο Hatlevik: "Αν δεν κάνεις black metal με φρέσκιες ιδέες τότε καλύτερα να λέγεσαι... προβατο-metal!!!".
Οι Fleurety για το "Min Tid Skal Komme" προσλαμβάνουν την pop (!!) τραγουδίστρια Marian Aas Hansen η οποία κάνει αισθητή την παρουσία της, ερμηνεύοντας πολλές φορές side by side στις black metal κραυγές του Hatlevik. Αρχικά βασικός φρόντμαν ήταν ο Nordgaren αλλά οι φωνητικές του χορδές καταστράφηκαν στις πρώτες ηχογραφήσεις των Fleurety και έτσι το '94 παρέλαβε τη σκυτάλη με επιτυχία ο έτερος συνοδοιπόρος,
Στο "Min Tid Skal Komme" ακούς τα κλασσικά black metal φωνητικά, τα προαναφερθέντα γυναικεία αλλά και ψιθυριστά αφηγηματικά που δίνουν έξτρα ποντάκια στην έντονη ατμόσφαιρα. Για black metal μπάντα η ατμόσφαιρα δεν είναι evil και σατανική. Είναι ασυζητητί σκοτεινή, όμως ήσυχα σκοτεινή. Σα να βρίσκεσαι στην ασφάλεια μιας παραλίας και στο βάθος να παρατηρείς τους κεραυνούς μιας όλο και πιο απειλητικής και κατευθυνόμενης προς τα εσένα καταιγίδας.
Όπως σου επισημαίνουν στο "Fragmenter av en fortid", είσαι μοναχικός αλλά δεν είσαι μόνος σου, λες και το σκοτάδι που περιβάλει αυτό το δίσκο να επισημαίνει την παρουσία του. Είναι ηλίου φαεινότερο πως οι στίχοι που είναι στα νορβηγικά και ανεβάζουν ακόμα περισσότερο το βαθμό δυσκολίας του "Min Tid Skal Komme", παρότι εσωτερικοί, σου ξυπνάνε ένα επικό αίσθημα. Παίζει ρόλο και η αναφορά σε σπαθιά και σε μισογκρεμισμένα κάστρα αλλά πάντα πίστευα ότι έχουν και ένα συμβολικό χαρακτήρα.
"Is this what you call Hell?
Or is it just the road to a new era?"
Μπάντες όπως οι Fleurety με εμπνεύσεις όπως το "Min Tid Skal Komme" φώτισαν νέα μουσικά μονοπάτια στην extreme πλευρά της αγαπημένης μας μουσικής και παρότι δεν μοσχοπούλησαν κόπιες και κόπιες, έχουν πάντα ένα ξεχωριστό χώρο στην καρδιά μας.
ΥΓ1. Το όνομα Fleurety προέρχεται από ένα δαίμονα και επιλέχθηκε από τα μέλη τους για λόγους εντυπωσιασμού από μια εγκυκλοπαίδεια. Οι ίδιοι βάζουν μπροστά το νεαρό της ηλικίας τους, αφού τότε που επέλεξαν όνομα για τη μπάντα ήταν μόλις 14 Μαϊων.
ΥΓ2. Από λάθη των εταιρειών το εξώφυλλο του "Min Tid..." βγήκε στο άθλιο συνονθύλευμα πρασινομπλέ αποχρώσεων. Η αρχική ιδέα για ασπρόμαυρο εξώφυλλο απορρίφθηκε γιατί πίστευαν ότι θα ήταν βαρετό.
