Το "Imrama" είναι το πρωτότοκο και ξεχασμένο παιδί των Primordial, λησμονημένο στη γωνίτσα του, σίγουρα από τους οπαδούς των Ιρλανδών, τολμώ να πω και από την ίδια τη μπάντα. Το "Imrama" αυτό το μήνα κλείνει 25 ανεμοδαρμένα χρόνια και πολλές φορές η ύπαρξή του είναι πιο αόρατη και από τους θεούς που τα περισσότερα ανθρώπινα όντα προσκυνάν εκεί έξω.
Λες και όλα ξεκίνησαν από τον επόμενο δίσκο τους, το "Journey's End". Οχι, το journey ξεκινά πολύ πιο πριν και μετουσιώνεται σε επίσημη κυκλοφορία με το "Imrama" (ή πιο σωστά Immrama) που καθόλου τυχαία στα παλαιά ιρλανδικά (ως γνωστόν ανήκουν στην οικογένεια των κέλτικων γλωσσών)σημαίνει ταξίδι, όχι όμως με τη μορφή της εκδρομούλας. Πρόκειται για το ταξίδι, την περιπέτεια ενός ήρωα ή και αντι-ήρωα που κατεβαίνει ας πούμε στον κέλτικο ?λλο Κόσμο για να εξιλεωθεί για αμαρτίες που έχει κάνει.
Αυτό δε σημαίνει πως πρόκειται για concept άλμπουμ. Το μόνο concept στο "Imrama" είναι ο ακαταμάχητος και σκοτεινός folk ρομαντισμός που έχει ποτίσει τις καρδιές των ίδιων των Primordial. Εξάλλου ούτε στο στούντιο πέρασαν όμορφα αλλά ούτε και για το promotion του "Imrama", καλυτέρεψε η κατάσταση κατά γενική παραδοχή.
Ο φρόντμαν και βασικός στιχουργός των Ιρλανδών A.A. Nemtheanga μάλλον θέλει να ξεχάσει τις εποχές εκείνες αφού έχει δηλώσει παλιότερα πως οι ηχογραφήσεις ήταν ένας εφιάλτης και δεν είχαν ιδέα τι έκαναν στο στούντιο. Έρχεται να προσθέσει λέγοντας: "Είναι θαύμα που ακούγεται έτσι και ακούγεται μοναδικό. Το πνεύμα και η ψυχή των συνθέσεων ήταν τέτοια που επιβίωσαν από όλα αυτά τα σκατά που βιώσαμε"!
Το 1996 ήταν κατά γενική ομολογία η χειρότερή τους χρονιά αφού κάνουν τον ελάχιστο δυνατό αριθμό εμφανίσεων για να προμοτάρουν την περήφανη δημιουργία τους και αυτό το ένα και μοναδικό show διακόπτεται από την αστυνομία!!
Me τσακισμένα τα φτερά μεν, αλλά με το "Imrama" στα χέρια τους δε. Ο Nemtheanga έχει πει πρόσφατα πως θυμάται μέχρι και την πρώτη φορά που κράτησε στα χέρια του το ντεμπούτο της μπάντας και το κοιτούσε για κάνα μισάωρο χωρίς να αρθρώσει λέξη.
Πως να μην νιώσει έτσι όταν το συγκρότημα έβαλε βαθειά το χέρι στην τσέπη για να ολοκληρωθούν οι ηχογραφήσεις αλλά και με τις σχέσεις των μελών μεταξύ τους να είναι τεταμένες.
For here I am King and a King I shall stay...
Όπως γίνεται κατανοητό, το "Imrama" θέλοντας και μη είναι ένα τεταμένο άλμπουμ. Είναι από τις πρώτες pagan black metal κυκλοφορίες για να μην πω η παρθενική (υπήρχαν και οι επίσης Ιρλανδοί Cruachan εκείνο τον καιρό). Το "Dark Romanticism" demo τους μπορείς να πεις ότι έθεσε τις βάσεις ενός νέου και φρέσκου ιδιώματος πριν αυτό γίνει μόδα και οι εταιρείες το αρμέξουν.
Ο όρος Pagan σε μεταφέρει στο folk αλλά μην έχεις στο μυαλό σου τις γνωστές ευχάριστες χορευτικές μελωδιούλες. Το folk εδώ έχει ένα τελετουργικό αέρα ο οποίος μπολιάζεται με μια τόσο σκοτεινή όσο και επική ατμόσφαιρα. Η Ιρλανδέζικη μελαγχολία επίσης δηλώνει παρούσα.
Οι επιρροές των Bathory και των Celtic Frost διακρίνονται σαν τη μύγα μες στο γάλα στη μουσική των Primordial. Αυτό σημαίνει πως δεν ακούς κάτι μονοκόμματο αλλά κάτι πολυποίκιλο. Το ιρλανδέζικο πάθος είναι η βροντερή σταθερά δίπλα στη μεγάλη γκάμα των ρυθμών.
Είτε επιθετικοί (Infernal Summer, Here I am King) είτε σε πιο mid tempo ρυθμούς (The Fires...) οι Primordial δε σε αφήνουν να βαρεθείς ή να κουραστείς. Το "The Darkest Flame" ουρλιάζει My Dying Bride από τον άλλο κόσμο.
Η ποικιλία στις ερμηνείες του Nemtheanga δίνουν όχι πόντο αλλά πόντους στο "Imrama". Το πάθος του καλύπτει τα όποια μειονεκτήματα μπορεί να έχει ένας άπειρος τραγουδιστής που ηχογραφεί τα φωνητικά στην πρώτη του επίσημη κυκλοφορία.
Black metal τσιρίδες, καθαρά φωνητικά, ψίθυροι. Από το ζενίθ στο ναδίρ και πάλι πίσω. Θέλει μεγάλο ταλέντο και σκληρή δουλειά για να τα συνδυάσεις. Εντυπωσιάζομαι που ακόμα και στα ακραία φωνητικά η άρθρωση είναι τόσο καθαρή που καταλαβαίνεις τους στίχους.
Φθάσαμε και στους στίχους που είναι ένα ξεχωριστό κεφάλαιο για αυτή την τόσο άξια ιρλανδέζικη μπάντα. Καταρχάς στο πρώτο τραγούδι με τίτλο "Fuil Ársa" τα λόγια είναι στη γλώσσα των προγόνων τους. Στο "The Darkest Flame" διαβάζεις μέχρι και απόσπασμα από ποίημα του Baudelaire. Η περιγραφικότητα και ο λυρισμός είναι πέραν πάσης φιλοδοξίας σε σημείο που σε εκπλήσσει.
Take my hand...Imrama...To an eternal infinity
Where the stars burn in my name
Το "Imrama" ήταν ουσιαστικά η αρχή ενός ένδοξου ταξιδιού για τους Primordial οι οποίοι έδειξαν τα νύχια τους με ένα ντεμπούτο που δημιουργήθηκε διά πυρός και σιδήρου και που 25 χρόνια μετά κρατιέται ακόμα γαντζωμένο στη μνήμη σου.
ΥΓ. Τους Primordial τους είχε ανακαλύψει και βολιδοσκοπήσει πρώτα η Candlelight Records αλλά την τζίφρα τους τελικά την έβαλαν σε συμβόλαιο της Cacophonus Records.
