Στους 2 By Bukowski συχνά πιστώνεται ο χαρακτηρισμός «το πρώτο post rock συγκρότημα της Ελλάδας», ένας χαρακτηρισμός που, είτε ισχύει είτε όχι, τους δίνει αυτομάτως ένα κάποιο κύρος. Κύρος που δε θα είχε να πει τίποτα αν οι ίδιοι δεν ήταν μια πραγματικά πειραματική μπάντα που δε δίσταζε να πειραματιστεί με τον θόρυβο ως μέσο μουσικής αφήγησης. Για τον γράφοντα, επίσης, εχέγγυο ποιότητας αποτελεί και το γεγονός ότι, το τελευταίο τους LP πριν την προσωρινή τους διάλυση το 2005, Yzordderex, κυκλοφόρησε από τη βρετανική Very Friendly Records, υπεύθυνη για τη διανομή δίσκων ονομάτων όπως οι Boredoms, ο Merzbow και οι Acid Mothers Temple αλλά και για τις επανεκδόσεις των δίσκων των Whitehouse. Βαρύ παράσημο.
Μετά την επανενεργοποίησή τους και την κυκλοφορία τριών singles μεταξύ 2017 και 2018, ο Αχιλλέας Χαρμπίλας και ο Γιώργος Μαλαμίδης με την Heike Radeker να αναλαμβάνει το μπάσο και τα φωνητικά, σε μια χρονιά απρόβλεπτη όπως το 2020 κυκλοφορούν το νέο τους LP με τίτλο Her Kind Fight Everything, ένα δίσκο που αφηγείται μια σειρά από ηχητικές βινιέτες, σκοτεινά ψυχεδελικές.
Οι πέντε συνθέσεις του δίσκου δίνουν την εντύπωση ενός jam session με ενιαία κορύφωση. Μόνο που δεν βασίζεται σε αυτοσχεδιασμούς της στιγμής και είναι μια απόλυτα δουλεμένη, καλοσκηνοθετημένη ηχογράφηση που σε βυθίζει στις εικόνες της. Με κάθε μουσική φράση τοποθετημένη στο κατάλληλο σημείο ώστε να εξάγει τα επιθυμητά αποτελέσματα, χρησιμοποιώντας το post rock σαν πρόφαση και όχι σαν σκοπό. Δε θα είχε κανένα λόγο ύπαρξης ένας ακόμα δίσκος που προσπαθεί να ακουστεί σαν Isis χωρίς να είναι σίγουρος περί του τι θέλει να πει πρώτα ο ίδιος ούτως ή άλλως. Και οι 2 By Bukowski μπορεί να δημιουργούν αφηρημένες εικόνες, αλλά αυτό δε σημαίνει πως δε μπορούν να τις περιγράψουν με απόλυτη γλαφυρότητα. Με άλλα λόγια, έχουν κίνητρο. Και αυτό τους κάνει πειστικούς.
Από το εναρκτήριο The Well Manicured Man το οποίο καταλήγει σε μια πένθιμη καμπάνα (υποθέτω έτσι θα ακουγόταν το Raven του Organum αν είχε ηχογραφηθεί στην Αγία Ζώνη) καταλήγουμε στο Crazy Joe Davida, ένα εξίσου «απλωμένο», χαμηλών τόνων, μυστήριο κομμάτι που κλείνει με μερικούς απλωμένους στίχους αλά Swans από την Radeker. Η δεύτερη πράξη του δίσκου, ξεκινώντας με το τρίτο κομμάτι Beast’s Breath τους βρίσκει να αξιοποιούν περισσότερο το fuzz, να εκπνέουν περισσότερο «τσιγαρίσιο» καπνό παρά λιβανιού. Το Fiend For Sleep έχει έναν περισσότερο ονειρικό χαρακτήρα κρατώντας την αισθητική του τίτλου του, με τις bluesy αναφορές της κιθάρας να στολίζουν την ηλεκτρονική βάση του κομματιού. Το Mahone με το οποίο κλείνει ο δίσκος, αποτελεί και την κορύφωσή του, επιδεικνύοντας ένα πρόσωπο που δε διστάζει να συνδυάσει τον πειραματισμό με την coolness. Το μπάσο και τα samples συνδυάζονται με μερικά ονειρικά φωνητικά στην αρχή για να καταλήξει σε ένα κιθαριστικό σόλο βγαλμένο από κάποια γωνιά των 70s και μια παραμορφωμένη με λευκό θόρυβο κραυγή, με ομολογουμένως εκπληκτικά αποτελέσματα.
Αν και το post rock τα τελευταία χρόνια ως επί το πλείστον με κουράζει, εδώ βρήκα ένα δίσκο που όχι μόνο με εντυπωσίασε σε θέμα σύνθεσης, δομής, ιδεών και (ομολογουμένως εξαιρετικής) παραγωγής, αλλά με συνόδευσε και στο βραδινό διάβασμα με τον πλέον ευχάριστο τρόπο. Και ενώ ξεπερνά το σαραντάλεπτο, ακούγεται σαν ένα σύντομο EP που η άμεση δεύτερη ακρόαση του ορίζεται ως επιβεβλημένη. Για εμένα μάλλον η εγχώρια κυκλοφορία της χρονιάς, άνευ υπερβολής.
Rating:
Εταιρεία: Sound Effect Records
Genre: Experimental, Post Rock, Ambient
Παραγωγός: Max Rieger, Νίκος Τριανταφύλλου, 2 By Bukowski
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 26/11/2020
Band Links: 2 By Bukowski, Facebook, Instagram, YouTube, Bandcamp
