Ο Plini, με το full name Plini Roessler-Holgate, είναι ένας Αυστραλός κιθαρίστας σχετικά καινούριος στα αυτιά μας, αφού εμφανίστηκε γύρω στο 2011 στο internet γενικότερα, βγάζοντας μία τριλογία extended plays σε βάθος 2 χρόνων, τα “Other Things” και “Sweet Nothings” το 2013 και το “The End of Everything” το 2015, κάνοντας πολύ κόσμο να παραμιλάει. Μέσα σε αυτούς ήταν και ο all-time-hero του, και πολλών ακόμα, Steve Vai, που είπε χαρακτηριστικά ότι είναι “The future of exceptional guitar playing”. Το 2016 λοιπόν, αναλαμβάνοντας παραγωγή, σύνθεση, εκτέλεση και κυκλοφορία, βγάζει το πολύ όμορφο “Handmade Cities” , που ο Steve Vai επανέρχεται με το “one of the finest, forward-thinking, melodic, rhythmically and harmonically deep instrumental guitar records [he has] ever heard”. Μετά από το “Sunhead” EP το 2018, επιστρέφει φέτος full length.
Ο τίτλος: “Impulse Voices”. Ξεκινάει σε γνώριμα μονοπάτια, θυμίζοντας την προηγούμενη του δουλειά, με το “I’ll Tell You Someday”, ένα πολύ ξεκάθαρα progressive track, με την υπέρλαμπρη παραγωγή να εμφανίζεται από τους πρώτους ήχους. Ο τρόπος που αναπτύσσει τις μελωδίες του είναι ένα από τα πιο χαρακτηριστικά στοιχεία της ταυτότητας του, κάτι που αναδεικνύεται και στο επόμενο “Papelillo”, το οποίο είναι ένας πολύ ξεχωριστός τρόπος να σχηματίζει μελωδικές φράσεις με την κιθάρα του. Αυτό δημιουργεί μία ψευδαίσθηση φωνής σε κάθε κομμάτι του, όχι όμως με τον παραδοσιακό τρόπο κουπλέ-ρεφραίν.
Το αρκετά πιο ήσυχο “Perfume” το δείχνει αυτό, δίνοντας μία αίσθηση εσωτερικών σκέψεων και φωνών, δίνοντας την θέση του στο πιο εξωστρεφές “Last Call”. Η αρμονία που χρησιμοποιεί στο ομώνυμο “Impulse Voices”, όπως και σε όλη τη διάρκεια, έχει ξεκάθαρες jazz επιρροές, παίζοντας συνεχώς με συναισθήματα, αλλάζοντας μινόρε και ματζόρε σχήματα και όλα αυτά με πολύπλοκες αλλαγές ρυθμών, δείχνοντας το πόσο έχει επιδράσει το math rock στον τρόπο σύνθεσής του. Το μπάσο είναι τεράστιο και πολύ σωστά τοποθετημένο στο mix γενικότερα, με δυνατότερη -προσωπικά- στιγμή το “Pan” με το σόλο σαξοφώνου, που σε συνδυασμό με τα πολύ προσεγμένα και με πολλές πτυχές τύμπανα, φτιάχνει την ιδανική βάση για να «βγει» σωστά η εκατομμυρίων-πτυχών κιθάρα του.
Η προσθήκη διαφορετικών οργάνων, όπως το αναπάντεχο τελείωμα του “Ona/1554”, δίνει έναν πολύ ξεχωριστό τόνο σε όλο το εγχείρημα, το οποίο τελειώνει με το εξαιρετικά περίπλοκο, πολύπλευρο 9-λεπτών “The Glass Bead Game”, μία στιγμή που μου δημιούργησε την εικόνα του unleashing, βγαίνοντας από κάθε καλούπι genre/δομής/οποιωνδήποτε μουσικών ορίων.
Αυτό ήταν λοιπόν το “Impulse Voices” του next-guitar-hero Plini. Περίπλοκο, άξιο πολλών ακροάσεων για να αντιληφθεί κανείς τον όγκο πληροφορίας, τον ακόμα μεγαλύτερο όγκο δουλειάς που χρειάστηκε και του ταλέντου που έχει να αναδείξει ο μόλις 27 χρονών Αυστραλός. Χρειάζεται μυημένα αυτιά, αλλά οι πολύ όμορφες μελωδίες του ακούγονται ευχάριστα παντού και πάντα.
Rating:
Εταιρεία: Self-Released
Genre: Instrumental Progressive Rock
Παραγωγός: Plini
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 27/11/2020
Band Links: Facebook, Instagram, Spotify, Bandcamp, YouTube
