Πολύ απρόσμενα, το πρωί της Κυριακής πληροφορηθήκαμε ότι @ μουσικ@ς SOPHIE βρήκε τραγικό θάνατο έπειτα από μία ατυχή πτώση. Προσωπικά είχα την τύχη να είμαι αρκετά οικειοποιημένη με τη δουλειά τ@, καθώς γρήγορα έγινε ένα από τα πιο ενδιαφέροντα ανερχόμενα ονόματα της ηλεκτρονικής σκηνής, σε μία περίοδο που κι εγώ ενδιαφέρθηκα αρκετά για την τελευταία. Κάπου μέσα μου θεωρώ άδικο το γεγονός ότι το ταλέντο αυτ@ τ@ καλλιτένη δεν πρόλαβε να φτάσει τα αυτιά και την καρδιά πολύ κόσμου. Αυτή είναι η προσωπική μου αφιέρωση, αλλά και το λιθαράκι μου στο να μείνει αξέχαστ@.
Πριν αναφερθώ στα αγαπημένα μου σημεία και λεπτομέρειες της καριέρας και της ζωής τ@ SOPHIE, θα σταθώ στην προβληματική μιας έντονα βασισμένης στο φύλο γλώσσας σαν τα ελληνικά, σε αντιδιαστολή με τις επιθυμίες ενός διεμφυλικού ατόμου με καταβολές μίας γλώσσας σαν τα αγγλικά -που δεν κουβαλούν χαρακτηριστικά φύλου στη γλώσσα τους με τον ίδιο τρόπο – να αποφεύγονται χρήσεις αντωνυμιών σε αναφορές σχετικά με αυτό. Η γλωσσολογική κουβέντα που αφορά τα άρθρα και την ποσότητα φύλων σε κάθε γλώσσα είναι τεράστια κι ενδιαφέρουσα, ωστόσο όχι το κεντρικό θέμα που θέλω να αναπτύξω. Θα πω μόνο πως στα ελληνικά μέχρι και το ουδέτερο είναι αρκετά λανθασμένο σε τέτοιες περιπτώσεις, καθώς φέρει τη γλωσσική ιδιότητα του να αποποιεί τα χαρακτηριστικά της συνείδησης από τις λέξεις που συνοδεύει, οι οποίες είναι κυρίως αντικείμενα. Γι’ αυτό το λόγο πιστεύω ότι όλοι θα αγκαλιάσετε τα παπάκια που θα βρείτε στη θέση των αντωνυμιών σε όλη την έκταση του κειμένου, σαν αποδεκτό τρόπο αναφοράς.
@ SOPHIE λοιπόν εμφανίστηκε ένα ταπεινό πρωινό του 2013 μέσα από το Soundcloud, όπου κυκλοφόρησε και το πρώτο τ@ κομμάτι με τίτλο Nothing more to say. Μια ηλεκτρονική παραγωγή που δεν έχει σε τίποτα να ζηλέψει πολύ μεγαλύτερους παραγωγούς – αν και η ποιότητα ήχου τ@ SOPHIE εκτινάχθηκε στα ύψη τα επόμενα χρόνια. Φανερά έτοιμ@ να κατακτήσει τα dancefloor κάθε χώρου που σεβόταν τον εαυτό του σε σχέση με την προβολή νέας μουσικής, το άστρο τ@ SOPHIE έλαμψε για πρώτη φορά.
Ο πειραματισμός τ@ άρχισε σύντομα να λαμβάνει σάρκα και οστά, στο κομμάτι Bipp που κυκλοφόρησε λίγο αργότερα. Μάλιστα το συγκεκριμένο κέρδισε την προσοχή των ιερών τεράτων της πειραματικής ηλεκτρονικής μουσικής Autechre, οι οποίοι σχετικά πρόσφατα, πέρα από τις δυο σαρωτικές τους κυκλοφορίες PLUS και SIGN, επέλεξαν να ρεμιξάρουν και το συγκεκριμένο κομμάτι τ@ SOPHIE.
Σημαντικό κομμάτι της ταυτότητας τ@ SOPHIE είναι αυτό της αισθητικής τ@. Επηρρεασμέν@ από εικόνες υπερκαταναλωτισμού, την αρκετά kitch αλλά πολύ συγκεκριμένη αισθητική του κινήματος του vaporwave και πιτσιλιές nineties, @ SOPHIE δημιουργεί το δικό τ@ πολύχρωμο κόσμο όπου τα όρια πραγματικότητας και σουρεαλισμού αποδεικνύονται θολά. Βασικό ρόλο στην οικοδόμηση αυτού του απαλού σβησίματος των ορίων, είναι φυσικά και η διεμφυλική τ@ ταυτότητα. Τίποτα μοιάζει να μην έχει σαφή χαρακτηρισμό, αλλά ούτε και αυτός να έχει σημασία. Όλα αυτά παράλληλα με μία ιδιαίτερα χαμηλών τόνων περσόνα, πράγμα που αποτέλεσε φωνή αλλά και παράδειγμα προς μίμηση για πολλά άτομα της LGBTQI+ κοινότητας, της οποίας @ SOPHIE γρήγορα έγινε εκπρόσωπος χωρίς φανφάρες και υπερβολές.
Υποδειγματική στα παραπάνω λεγόμενα, είναι η πορεία την οποία @ SOPHIE ακολούθησε μέχρι να αποκαλύψει το άτομο που πραγματικά βρισκόταν πίσω από τη μουσική τ@. Για καιρό κρατούσε την ταυτότητα τ@ κρυφή, ενώ η χρήση φιλτραρισμένων φωνητικών έκανε πολλούς να αναρωτιούνται για το φύλο του καλλιτέχνη πίσω από το προσωνύμιο SOPHIE. @ ίδι@ απέδειξε πόσο ρηχή ήταν τελικά αυτή η επερώτηση, αφού έκανε το coming out τ@ με το μοναδικό τρόπο με τον οποίο θα μπορούσε. Μέσω της μουσικής φυσικά. Έτσι με το video clip του It’s okay to cry αγκαλιάζει εμφανώς την ταυτότητα του trans ατόμου, κι ετοιμάζεται να αγγίξει τον ουρανό.
Η μουσική και αισθητική ταυτότητα τ@ SOPHIE φτάνει στο απόγειο της το 2018, οπότε και κυκλοφορεί η πρωτοποριακή full length δουλειά τ@, Oil of every pearl’s un-insides. Οι διθυραμβικές κριτικές και η υποψηφιότητα για Grammy, αν και δεν αποτελούν φυσικά κριτήριο για την ποιότητα του δίσκου, είναι αναμφίβολο γεγονός. Τα κολοσσιαία beats που διακατέχουν το Oil of every pearl’s un-insides αλλά και η ικανότητα τ@ SOPHIE να γράψει το πιο σκληρό μπάσο που έχω ακούσει στη ζωή μου μόνο μέσω υπολογιστή, όπως και οι συχνές εναλλαγές ύφους και διάθεσης των κομματιών, χωρίς ποτέ να χάνουν το χορευτικό τους χαρακτήρα, κάνουν τη συγκεκριμένη κυκλοφορία πρωτοποριακή. Δύσκολα διαλέγεις κομμάτια που ξεχωρίζουν από εκεί μέσα, καθώς είναι όλα ένα κι ένα. Αλλά το παρακάτω δε σου ξεκολλάει εύκολα μετά την πρώτη φορά.
Η ποιότητα της δουλειάς τ@ δεν αφήνει κανένα ασυγκίνητο και καταλήγει να συνεργάζεται με τα πιο σημαντικά ονόματα της pop, από το διαχρονικά μεγαλύτερο της Madonna (στο κομμάτι Bitch I’m Madonna που συνερμηνεύει με τη Nicki Minaj), μέχρι την παραγωγή στον τελευταίο δίσκο του Arca (που εμείς πάντως πολύ αγαπάμε), αλλά και σε μία φοβερή σύμπραξη με την FKA Twigs, μεταξύ πολλών άλλων.
'Αλλο ένα πεδίο που το αδικοχαμένο ταλέντο τ@ SOPHIE αναδεικνύεται, είναι αυτό των live shows και προφανώς στην πρόσφατη περίοδο του κορονοϊού, τα livestreams. Η τελευταία εμφάνιση @ SOPHIE είναι ένα φαντασμαγορικό livestream με φοβερές εκτελέσεις κομματιών αλλά και εντυπωσιακό light show, το οποίο φυσικά είναι άρηκτα συνδεδεμένο με τη μουσική την οποία συνοδεύει, πιστό στη neon nineties αισθητική του.
Τραγικός επίλογος στην παραμυθένια ιστορία τ@ SOPHIE είναι το εξίσου όμορφο κομμάτι UNISIL, που κυκλοφόρησε συμπτωματικά 2 μόλις ημέρες πριν το τραγικό συμβάν. @ SOPHIE συνήθιζε να κυκλοφορεί τα singles τ@ με εξώφυλλο μία τσουλήθρα σε διάφορα σχήματα και χρώματα. Το UNISIL κυκλοφόρησε παρέα με μία φουσκωτή, κατάμαυρη παιδική τσουλήθρα.
Αυτό περίπου είναι το πολύχρωμο μουσικό παραμύθι τ@ SOPHIE. Δεν ξέρω αν θα γίνω ποτέ γιαγιά ώστε να το λέω περήφανη στα εγγόνια μου. Ελπίζω όμως να βάλω δέκα ανθρώπους παραπάνω στη διαδικασία να έρθουν σε επαφή με τον αλλοπρόσαλλο κόσμο τ@.
