Δεν ξέρω αν το έχω ξαναγράψει, σίγουρα το έχω πει πολλές φορές, τα one-man-projects είναι δίκοπα μαχαίρια. Αν κάνετε μία «γύρα» στο διαδίκτυο και διαπιστώσετε πόσα υπάρχουν σε πλήθος, θα εκπλαγείτε με το μεγάλο τους πλήθος. Αν όμως ψάξετε για ποιότητα, η έκπληξή σας θα είναι αντίστροφη, καθώς υπάρχουν πράγματι πολλά, όμως ελάχιστα είναι αυτά που πραγματικά αξίζουν. Ναι, όλοι σκέφτεστε τον τρελό-Νορβηγό, για κάθε Burzum όμως υπάρχουν δεκάδες κάκιστες μπάντες τέτοιου τύπου.
Όμως οι Ruins of Beverast στο ποιοτικό κομμάτι αυτών των ιδιόμορφων μπαντών και από το ’04 που μας τους πρωτοσύστησε ο Alexander von Meilenwald μετρούν πέντε αψεγάδιαστες κυκλοφορίες. Η 6η δε, το The Thule Grimoires έρχεται να συνεχίσει το καλό σερί του «συγκροτήματος».
Ο Alexander με το Exuvia του 2017 φανέρωσε τη διάθεσή του να κινηθεί σε πιο πειραματικά μονοπάτια, λογική που διατηρεί και τώρα, όμως πλέον είναι κάπως πιο σχηματοποιημένη. Αν έπρεπε να το περιγράψω σε μία φράση, θα το χαρακτήριζα ως εξής: «Όταν οι Celtic Frost διασκεύασαν Joy Division». Για να είμαι ειλικρινής και τίτλο του κειμένου θα το έκανα καθώς οι μουσικές φόρμες που συνυπάρχουν σε αυτό το album, ναι μεν διαφέρουν σε πολλά, έχουν όμως όλες ένα κοινό σημείο επαφής, το σκοτάδι.
Είναι αδύνατο να κινηθούμε σε μία track-to-track ανάλυση, αφού αρκετές συνθέσεις υπερβαίνουν τα δέκα λεπτά. Φανταστείτε ότι μιλάμε για μία κυκλοφορία εφτά κομματιών η οποία σε συνολική διάρκεια αγγίζει τα 70 λεπτά. Επειδή όμως πρέπει να πούμε και μερικά πράγματα, ξεχώρισα τα καθαρά φωνητικά τoy Ropes into Eden (κάπου στο ένατο λεπτό) σε ένα σημείο που το κομμάτι όχι απλά έχει φύγει από τα επικρατούντα black metal «στερεότυπά» του, αλλά πολύ αμφιβάλλω αν μπορούμε να το χαρακτηρίσουμε έστω metal.
Αν αυτό που ανέφερα παραπάνω για τους Joy Division σας κέντρισε το ενδιαφέρον, που να ακούσετε αυτού που έρχεται. Το Kromlec'h Knell έχει βαθύτατες ρίζες σε NIN & Type O Negative και εδώ πάλι, ακούμε κάτι που είναι λιγότερο metal και πολύ περισσότερο κάτι άλλο. Η πραγματική έκπληξη όμως ήταν το Mammothpolis που κινείται σε ambient, darkwave και dark pop μονοπάτια. Ξέρω ότι είπα πως οι πειραματισμοί δείχνουν να έχουν σταθεροποιηθεί και έτσι είναι, μόνο που λίγοι φανταζόμασταν ότι ο Alexander θα είχε τέτοιες ιδέες. Και όχι απλά τις έχει, είναι καλές και άριστα εκτελεσμένες.
Το Polar Hiss Hysteria έχει τα περισσότερα «συνηθισμένα» για Ruins of Beverast μουσικά σχήματα που ακούγονται στο The Thule Grimoires. Αυτό το πανέξυπνα λιτό και περιεκτικό black metal που θαυμάζουμε από την κυκλοφορία του Unlock the Shrine. Συγκεκριμένο τραγούδι θυμήθηκα όλους εκείνους τους λόγους που τους ξεχώρισα από την αρχή, ότι μπορεί να ακούς κάτι το οποίο είναι φαινομενικά απλό, όμως, ταυτόχρονα σου δίνεται η αίσθηση πως όταν θα απαιτηθεί πολυπλοκότητα θα τη βρεις.
Να σας πω την αλήθεια περίμενα ότι είχε έρθει η ώρα για το πρώτο μέτριο album των Ruins of Beverast, όμως διαψεύστηκα «πανηγυρικά». Είναι το καλύτερο μέχρι σήμερα album τους, δεν είμαι απόλυτα σίγουρος. Είναι σίγουρα ισάξιο του Rain upon the Impure.
Rating:
Εταιρεία: Ván Records
Genre: Black Metal
Παραγωγός: Michael Zech
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 30/01/2021
Band Links: Facebook, Spotify, YouTube, Bandcamp
