Ο Moby, είναι αυτό που λέμε “βετεράνος”. Στα 56 του χρόνια πλέον, πάει να συμπληρώσει τη δεύτερη δεκάδα full length δίσκων. Ο λόγος, για την πιο πρόσφατη κυκλοφορία του, που ονομάζεται Reprise και τη οποίας ο τίτλος και μόνο σε προϊδεάζει για το περιεχόμενο. Ο εν λόγω δίσκος είναι ουσιαστικά ένα σύνολο επανεκτελέσεων γνωστών κομματιών του καλλιτέχνη, υπό το πρίσμα του πιο ορχηστρικού, μίνιμαλ, ενίοτε χορωδιακού, στο οποίο τα όργανα παίρνουν δεύτερη θέση ώστε να προβληθεί η φωνή.
Η παραπάνω περιγραφή ίσως κάνει δίσκο να ακούγεται ιδιαίτερα εξωστρεφής, αλλά αυτό δεν είναι αλήθεια. Αυτές οι εκδοχές των κομματιών συνθέτουν μια ιδιαίτερα εσωτερική ατμόσφαιρα, γεμάτη γυμνό συναίσθημα, που συχνά πετυχαίνει να σε παρασύρει και μερικές φορές σε βαραίνει, σε τραβάει προς τα κάτω. Είμαι από τους ανθρώπους που δεν “χαλιούνται” από την καταθλιπτική μουσική, αλλά ένιωσα πως ο συγκεκριμένος δίσκος ορμάει και καταφέρνει να ξυπνήσει κατατονικά συναισθήματα ακόμα και σε μένα. Βέβαια αυτό δικαιολογείται από το γεγονός ότι ο ίδιος ο Moby είναι καταθλιπτικός (και έχει θελήσει να αφαιρέσει την ίδια του τη ζωή), οπότε αυτή η φύση του έχει προσχωρήσει σε κάθε κομμάτι του δίσκου.
Είναι σίγουρο ότι η νέα δουλειά του Moby είναι ιδιαίτερα προσωπική και μάλλον είναι κάτι που ήθελε καιρό να παράξει, χωρίς να το έχει συνειδητοποιήσει ο ίδιος. Πολλά κομμάτια έχουν μεταβληθεί σε τέτοιο βαθμό που σου παίρνει λίγο χρόνο να ανακαλέσεις την πρωταρχική τους μορφή. Δεν έπιασα τον εαυτό μου να εκτιμάει κάποια κομμάτια από το album. Ιδιαίτερα οι μικρές παραφωνίες που ακούγονται στα φωνητικά της νέας εκτέλεσης του “Lift me up” με έβγαλαν από το mood. Παρόλα αυτά, υπάρχει μπόλικο υλικό από το οποίο μπορείς να πιαστείς και να το αγαπήσεις. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχε και η συμπερίληψη ενός cover του Heroes του David Bowie, στη λίστα των κομματιών του δίσκου.
Την ιδέα να γραφτεί αυτός ο δίσκος, την πρότεινε η δισκογραφική εταιρία Deutsche Grammophon, από την οποία και κυκλοφόρησε πριν λίγο καιρό το τελικό μουσικό προϊόν. Ο σκοπός του Moby σε αυτό το δίσκο ήταν να αποδώσει ωμό συναίσθημα και να επιτύχει μια πιο άμεση σύνδεση και επικοινωνία με τον ακροατή, που η ηλεκτρονική μουσική μπορεί να δυσκολεύει. Αυτό το πέτυχε. Φυσικά υπάρχει το ερώτημα αν εμείς διατιθέμεθα να δεχτούμε ή αντέχουμε να δεχτούμε έναν τόσο βαρύ, σκοτεινό δίσκο.
Rating:
Εταιρεία: Deutsche Grammophon
Genre: Orchestral, Acoustic Rock
Παραγωγός: Moby
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 28/05/2021
Band Links: Moby | Facebook | Instagram | Spotify
