Έμειναν πολύ καιρό τα θέατρα κλειστά και τα χέρια μας μετέωρα για ένα χειροκρότημα. Και τώρα ένα ερώτημα τριβελίζει το μυαλό μας, ποια παράσταση να πρωτοδώ; Φυσικά και η δική μου απάντηση είναι αναμενόμενη, όλες! Ή τέλος πάντων για να μην είμαστε και υπερβολικοί όσες περισσότερες μπορεί ο καθένας.
Μια παράσταση που φαίνεται να είναι στην watchlist της φετινής σεζόν είναι ο Κουρέας της Σεβίλλης. Πάμε μαζί να αναλύσουμε ένα must-see έργο προτού καν το δούμε, σαν φίλοι που ψάχνουμε παράσταση. Το έργο είναι από τις πιο κλασσικές κωμικές όπερες, γράφτηκε από τον Gioachino Antonio Rossini. και παρουσιάστηκε πρώτη φορά το 1816. Και θα μου πείτε, ωραία αυτά, αλλά πάμε στο δια ταύτα.
Το έργο αυτό αξίζει να το παρακολουθήσετε και μόνο για να δείτε πως μια κωμική όπερα που συμπλήρωσε τους δύο αιώνες και στην πρώτη της πρεμιέρα γιουχαρίστηκε, στέκεται τώρα -μετά από αλλαγές και αμέτρητες προσπάθειες θιάσων- ως ένα από τα διασημότερα έργα όλων των εποχών.
Μετά ας περάσουμε στο cast το οποίο θα έλεγε κανείς ότι είναι all star. Ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος, με μία απίστευτη παικτική δεινότητα σε κάνει να αναρωτιέσαι κάθε φορά όπου και να τον βλέπεις «Μα πως μεταμορφώνεται έτσι», ενώ εγώ έχω αρχίσει να πιστεύω ότι μιλάμε για έναν εκ των ελαχίστων θεατρικών χαμαιλεόντων.
Ο Φάνης Μουρατίδης, διακατέχεται από μία τρομερή ενέργεια σε κάθε ρόλο του ενώ το απίστευτο ταπεραμέντο του, είμαι σίγουρη ότι θα δαμάσει ακόμα και την μεγάλη και πολυτελή σκηνή του Ακροπόλ. Ένας πολυμελής θίασος από ηθοποιούς και χορευτές σίγουρα θα συντελέσουν στην υπερπαραγωγή της χρονιάς.
Και μπορεί σε όλων μας τα αυτιά να ηχεί, η γνωστή καβατίνα του Φίγκαρο, ποιοι όμως ξέρουμε την πραγματική υπόθεση του έργου; Στην Σεβίλλη του 17ου αιώνα, ο κόμης Αλμαβίβα, είναι τρομερά ερωτευμένος με την πανέμορφη Ροζαλίνα, την οποία θέλει να παντρευτεί και ο κηδεμόνας της.
Ο Αλμαβίβα ζητάει την βοήθεια του κουρέα Φίγκαρο για να μπορέσει να ανταπεξέλθει στις συκοφαντίες του αντιπάλου του. Μία σειρά από συκοφαντίες και κωμικά γεγονότα στο πλαίσιο της «μάχης» των δύο στρατοπέδων-επίδοξων γαμπρών, με κέντρο την Ροζαλίνα εκτυλίσσεται σε ολόκληρο το έργο.
Η παράσταση ανέβηκε πρώτη φορά στο θέατρο Αρτζεντίνα της Ρώμης στις 20 Φεβρουαρίου 1816. Υπάρχουν στοιχεία ότι η όπερα παρουσιάστηκε στην Ελλάδα πολύ σύντομα από την δημιουργία της, περίπου το 1833 στην Κέρκυρα, το 1837 στην Αθήνα και το 1889 στο Φάληρο. Όμως, από την Εθνική Λυρική Σκηνή παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1942.
Κάτι που ίσως δεν ήξερες: Η σύνθεση του έργου ολοκληρώθηκε μέσα σε 24 μέρες.
