Τους Bastille θα μπορούσε κανείς να τους ορίσει ως τους μύστες του ακατεύναστου άγχους των Millenials. Με το “Give me the Future” κάνουν ένα μακροβούτι στο τι εστί το παραπάνω. Ο τέταρτος δίσκος του συγκροτήματος κυκλοφόρησε πριν από μερικές μέρες και αποτελεί ένα νέο indie pop κεφάλαιο του ίδιου βιβλίου. Οι Bastille δεν ξεφεύγουν από την πεπατημένη και εφόσον μπόρεσαν και βρήκαν τον ήχο τους πριν από σχεδόν μία δεκαετία, σπάνια βγαίνουν από τη ζώνη άνεσής τους.
Ο δίσκος θα μπορούσε να αποτελέσει το soundtrack της ζωής μετά το lockdown, αφού και ο ίδιος ο τίτλος εκλιπαρεί για την έλευση των νέων ημερών, δηλαδή εκείνων που δεν θα μας δίνουν την αίσθηση ότι ζούμε μέσα σε μια δυστοπία. Αυτό είναι τελείως on-brand για τους Bastille, αφού όλοι οι δίσκοι τους διακρίνονται από μία σχεδόν παιδική (όχι κακώς νοούμενη) ανυπομονησία, και αυτό είναι που μέχρι τώρα τους κάνει να ξεχωρίζουν. Ο δίσκος καταπιάνεται με την ιδέα ότι έχουμε πνιγεί τόσο πολύ ανάμεσα σε οθόνες που δυσκολευόμαστε να διακρίνουμε την πραγματική από την εικονική ζωή και, ίσως, πολύ συχνά επιζητούμε τη δεύτερη.
Για την εκπόνηση του δίσκου, οι Bastille χρησιμοποιούν κι άλλα εργαλεία εκτός από τους electro ρυθμούς και την pop ατμόσφαιρα, όπως π.χ. ποίηση (Riz Ahmed στο “Promises”), και κινηματογραφικές αναφορές (“Thelma & Louise”). Οι συνθέσεις τους εκφράζουν μια ακόρεστη επιθυμία για φυγή και διαφυγή από την πραγματικότητα και αυτό είναι λογικό, καθότι ο δίσκος ξεκίνησε να γράφεται λίγο πριν την έναρξη του πρώτου lockdown.
Λίγα είναι τα κομμάτια που ξεχωρίζουν (“Shut off the Lights”, “Thelma & Louise”, “Give me the Future”), όμως φαίνεται να είναι αρκετά για να σε κάνουν να ακροαστείς ολόκληρη τη νέα τους δουλειά. Ο δίσκος κρατάει λίγο παραπάνω από μισή ώρα και περιέχει 12 κομμάτια. Λίγες είναι οι συνθέσεις που διαρκούν πάνω από 3 λεπτά και ίσως αυτός είναι ο βασικός παράγοντας που με έκανε να μην αγαπήσω ιδιαίτερα το “Give me the Future”. Τα κομμάτια είναι περισσότερο amuse-bouche, παρά κυρίως πιάτα.
Το “Give me the Future”, εμπεριέχει μια ανέλπιστη και αλλόκοτη αισιοδοξία: όλα θα πάνε καλά, παρόλο που όλα τα σημάδια λένε πως όχι.
Rating:
Εταιρεία: EMI Records
Genre: Indie pop
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 04/02/2022
Παραγωγός: Ryan Tedder
Band Links: Bastille | Facebook | Instagram | Twitter | Spotify | YouTube