Είστε έτοιμοι για μια βολτίτσα εκεί που η γλίτσα ευδοκιμεί (where the slime live); Είστε έτοιμοι για μια ρισκαδόρικη βουτιά στο πιο αμφιλεγόμενο και σημαντικό - έτσι όπως αποδείχθηκε - άλμπουμ των Morbid Angel το οποίο αυτό το μήνα (Μάϊο) έχει επέτειο 25 χρόνων;
Ήδη μου έρχονται στο μυαλό οι πρώτες ενστάσεις που θα σκάσουν: Πρώτη και κύρια αντίδραση πως το «Covenant» είναι το πιο σημαντικό βήμα στην εξέλιξη τους. Ήταν όντως σημαντικό και πούλησε σαν φρέσκο κουλούρι, είναι μάλιστα το death metal άλμπουμ με τις μεγαλύτερες πωλήσεις.
Όμως η άμεση συνέχεια ή αλλιώς η επόμενη δημιουργία τους θα έδειχνε αν οι Morbid Angel θα στρογγυλοκάθονταν στο θρόνο του extreme metal αλλά και των μουσικών media της εποχής (MTV κτλ.). Ήδη έβλεπες τον Beavis και τον Butthead, μια από τις πιο in εκπομπές της νεολαίας παγκοσμίως τότε, να κωλοχτυπιούνται οργασμικά στο «God of Emptiness».
Ωστόσο τα ανήσυχα πνεύματα των Morbid Angel και συγκεκριμένα των δυο στρατηγών της μπάντας (Trey Azagthoth, David Vincent) που άκουγαν και έβλεπαν (Eyes to see, ears to hear) υπέκυψαν στα ένστικτά τους όπως κάθε καλλιτέχνης που σέβεται τον εαυτόν του.
'Ακουγες τότε πίσω στα mid 90's τον Trey και τον David να μιλάνε σε συνεντεύξεις για πειραματισμούς, για τα διάφορα ακούσματα τους και για το ότι δεν τους ενδιέφερε μόνο η ταχύτητα. Συμφωνούσαν πως δεν ήθελαν να κυκλοφορήσουν ένα ακόμα «Covenant».
Ο David Vincent (φωνητικά, μπάσο) μάλιστα έφερε για παραγωγό έναν άνθρωπο που δεν είχε ασχοληθεί με death metal μπάντες. Το μέλλον θα έδειχνε ότι το «Domination» θα ήταν και το μοναδικό death metal άλμπουμ όπου θα άγγιζε για να κάνει την παραγωγή. Ο Vincent έφερε τον συγχωρεμένο Billy Kennedy γιατί είχε ασχοληθεί με το καινοτόμο τότε «The Downward Spiral» των Nine Inch Nails!!!
Στα αυτιά τον οπαδών το «Domination» ακούγεται πολύ commercial και γυαλισμένο αλλά μάλλον αυτό ήθελε η μπάντα τότε και κυρίως η εταιρεία.
Μετά το «Domination» ο Vincent αποχώρησε για να παίξει στους Genitorturers της γυναίκας του, και δεν είναι τυχαίο που πήρε μαζί του κατά κάποιον τρόπο και τον Kennedy για να κάνει την παραγωγή στο δίσκο που θα κυκλοφορούσαν λίγα χρόνια αργότερα, το 1998. Η τελευταία συναυλία του Vincent με τους Morbid Angel πριν γυρίσει ξανά το 2004, ήταν το 1996 στο Graspop Festival και μάλιστα το είχε ανακοινώσει στο MTV πριν ανεβούν στη σκηνή για να παίξουν.
Η φυγή του φρόντμαν των Morbid Angel μετά το «Domination» φαίνεται πως είχε να κάνει με πολλά, μεταξύ άλλων και με τους στίχους του τέταρτου άλμπουμ των Αμερικανών που με βάση τα λεγόμενα του Trey δεν ήταν του επιπέδου που θα περίμενε και πως δεν εκπλήρωνε τον κύριο στόχο της μπάντας, δηλαδή το να δοξάζει τους Αρχαίους (The Ancient Ones).
Σε δηλώσεις του τότε είχε τονίσει πως στο επόμενο άλμπουμ θα αναλάμβανε εξ' ολοκλήρου αυτό το μέρος. Οι στίχοι του «Domination» έχουν θρησκευτικό χαρακτήρα αλλά σε ένα πιο φιλοσοφικό επίπεδο μη μπορώντας να αγγίξουν τον Λαβκραφτικό τρόμο που τόσο ποθούσε ο Trey.
Στο «Domination» έχουμε όμως έναν ακόμα καινούριο «παίκτη» εκτός από τον παραγωγό, μια μορφή που έπαιξε το ρόλο του στον εν λόγω δίσκο και όχι μόνο. Ο Eric Rutan ήρθε για να πλαισιώσει τον Azagthoth στις κιθάρες και σαν πολυεργαλείο που είναι θα αναλάμβανε και τα πλήκτρα.
Παρότι νεοφερμένος βλέπουμε να βοηθάει στο γράψιμο των μισών σχεδόν συνθέσεων και να περνάει και επιρροές μιας και το «Domination» περιέχει πολλά πλήκτρα αλλά και instrumental συνθέσεις που είχαν τον ρόλο ιντερλούδιων κτλ.
Μετά το «Domination» θα αποχωρήσει και αυτός γα να κάνει το δικό του project (Hate Eternal). Έκτοτε έχει μπει και βγει από τους Morbid Angel μερικές φορές. Ήταν όμως βασικό κομμάτι ενός από τα καλύτερα άλμπουμ των Morbid Angel και του death metal της τελευταίας εικοσαετίας (Gateways of Annihilation).
Μουσικά και συνθετικά που βρίσκεται το «Domination»; Είναι indeed ένα hatework για τους fans, όπως τιτλοφορείται και το κομμάτι που κλείνει το δίσκο; Διάβηκα στο παλάτι του Καίσαρα με τίποτε άλλο εκτός από φόβο, ατενίζοντας την αυγή των θυμωμένων.
Μετά τις τόσες ακροάσεις που έκανα συμφωνώ σε πολλά με τους οπαδούς αλλά κατανοώ ακόμα περισσότερο και το συγκρότημα.
Ήθελαν να ξεφύγουν από το κοντινό τους παρελθόν (λέγε με Covenant) και τα κατάφεραν. Ο απόγονος του «Covenant» είχε μια ποικιλία ρυθμών, είχε μελωδίες (π.χ. Dawn of the angry) ήταν όμως πιο περίεργο και στο μεγαλύτερό του μέρος φαντάζει ασύνδετο.
Παραδέχομαι πως ξεκινάει εντυπωσιακά. Οι Morbid Angel μπουκάρουν με το «Dominate» για να πετύχουν το αυτό: να επικρατήσουν, να επιβληθούν στον ακροατή και χωρίς ανάσα μπαίνει το «Where the slime live» πιο groovy και αργό. Είναι το «God of Emptiness» του νέου αυτού άλμπουμ και η μπάντα είχε προαποφασίσει πως αυτό το κομμάτι θα κάνει βιντεοκλίπ.
Αυτά τα δυο πρώτα που ανοίγουν το «Domination» ρέουν όμορφα, μετά το πράγμα χάνει το flow του και βαλτώνει στο έλος που η ίδια μπάντα «έστρωσε».
Τα δίλεπτα ορχηστρικά μέρη θα έπρεπε να κατανεμηθούν πιο σοφά και να «συνομιλούν» καλύτερα με τα υπόλοιπα κομμάτια. Επίσης είναι λίγο τραβηγμένο για το 1995 αλλά που και που ξετρυπώνεις και κάποιο ανακυκλωμένο riff. Τα φωνητικά του Vincent ακούγονται λίγο μονοδιάστατα. Κάπου κάπου τραγουδάει σαν να δίνει διαταγές εκνευρισμένος ή σαν να αφηγείται, ένα πράμα.
Το «Domination» έχει γρήγορες επιλογές (Dominate, This Means War), είναι τεχνικό (Nothing but Fear), αγγίζει σε πολλά σημεία το sludge, ακόμα και το doom/death (Caesar's Palace, Where the slime live). Όμως το τουπά-τουπά δεν πήγαινε σύννεφο. Αυτό το γεγονός δεν άρεσε στους οπαδούς. Ξέρετε πως σκέφτεται ο μέσος fan και αν τολμήσεις να τον ρωτήσεις πως θα σε συμβουλεύσει: μια αποδεδειγμένα καλή και πετυχημένη συνταγή δεν την χαλάς από το ένα άλμπουμ στο άλλο ρε φιλαράκι.
Σίγουρα το «Domination» δεν είναι το πιο extreme, ούτε το πιο brutal, ούτε το πιο γρήγορο άλμπουμ εκείνης της εποχής όπως δήλωνε περίτρανα τότε ο Azagthoth. Εντούτοις είναι μια ηχηρή δήλωση της μπάντας πως δεν ακολουθάει μόδες ή την πεπατημένη - είτε μουσικά είτε εικαστικά - και σε όποιον αρέσει. Σε κάποιους όντως άρεσε αλλά οι περισσότεροι δεν τσίμπησαν.
Μετά την κυκλοφορία δυο μέλη αποχώρησαν, η μπάντα άλλαξε παραγωγό, άλλαξε και εταιρεία αφού η Giant Records πτώχευσε. Τώρα κατανοείτε γιατί τόνισα τη σημαντικότητα του στην αρχή. Δε γίνεται να μην κλείσω με την γνωστή ιστορία με τη special edition του «Domination» που καταδεικνύει λίγο και το αλλόκοτο της κατάστασης που επικρατούσε τότε στα headquarters των Morbid Angel.
Που λέτε είχε βγει για πολύ λίγο στην αγορά το slime pack του «Domination» που είχε μέσα και καλά μια γλιτσερή ουσία μαζί με το cd, προφανώς λόγω και του τραγουδιού «Where the slime live». Όμως αυτή η ουσία αποδείχθηκε τόσο τοξική που έκαψε μέχρι και μέρη ρούχων των εργατών που τα συσκεύαζαν. Κάποια κομμάτια πρόλαβαν και βγήκαν στην αγορά και πλέον τα βρίσκεις στο διαδίκτυο να πουλιούνται μέχρι και 3000 χιλιάδες ευρώ.
