Ξέρω πως οι Imagine Dragons είναι από τις μπάντες που αρκετοί άνθρωποι της δικής μου γενιάς απεχθάνονται βαθύτατα. Εγώ όμως θεωρώ πως αυτό το Pop-Rock συγκρότημα αν μην τι άλλο έχει τον ήχο του και πως όταν θέλει γράφει εξαιρετικά Hits. Δεν περιμένω να σοκαριστώ από τα layers των συνθέσεων τους, ούτε να ακούσω κάτι που θα αφήσει ανεξίτηλο σημάδι στην μουσική ιστορία . Περιμένω να ακούσω ένα δίσκο περνώντας ευχάριστα and that’s all.
Το "Mercury - Act 1" που κυκλοφόρησε πέρσι ήταν μια πραγματική μετριότητα. Το "Enemy" ήταν ένα φοβερό κομμάτι και αυτό ήταν, όλο το υπόλοιπο ήταν στην καλύτερη αδιάφορο. Παρόλα αυτά, τα πρώτα δείγματα που μας δώσανε από το "Mercury - Act 2" ήταν ενθαρρυντικά. Πρώτο ήρθε το υπέροχο και ιδιαίτερα groovy "Bones" το οποίο έγινε instant Ηit, μπήκε κατευθείαν στην playlist μου φτιάχνοντας μου την διάθεση καθημερινά και μετά ακολούθησε το ιδιαίτερο και catchy "Sharks" με το πολύ καλογυρισμένο video clip.
Εννοείται πως με τρόμαξε το περσινό album, αλλά σκέφτηκα πως δεν μπορεί, θα τα πήρανε τα χαμπάρια τους με την πατάτα, βγάλανε και δύο πολύ καλά κομμάτια, δεν γίνεται να είναι χειρότερο το επόμενο. Ούτε που φανταζόμουν το πόσο άδικο είχα. Παιδία αν κάποιος από εσάς έχει ακούσει τα δύο αυτά κομμάτια, δεν χρειάζεται να μπει στον κόπο να ακούσει την υπόλοιπη αηδία. Θα σας το θέσω βαθμολογικά και είναι κάτι που κάνω για πρώτη φορά στην σύντομη συντακτική καριέρα μου. Ο δίσκος με αυτά τα δύο κομμάτια μαζί παίρνει 5, ο δίσκος χωρίς αυτά τα κομμάτια παίρνει 1 και αυτό χαριστικά επειδή είναι αμαρτία να βαθμολογήσεις με 0.
Καταλαβαίνω πως πρέπει να βάλουμε και κάνα filler ανάμεσα σε δυο καλά κομμάτια, πραγματικά το καταλαβαίνω. Αλλά όχι όλα ρε αδερφέ. Μου φαίνεται αδιανόητο το γεγονός πως μέσα σε ένα χρόνο κυκλοφόρησαν 2 δίσκους που περιέχουν συνολικά 32 κομμάτια, διάρκειας 3-4 λεπτών που είναι το ένα πιο αδιάφορο από το προηγούμενο.. Οι περισσότερες συνθέσεις είναι κάτι εντελώς ξενέρωτα μπαλαντοειδή και κάτι ντεμέκ ανεβαστικά κομμάτια που κινούνται γύρω από τον δικό τους χαρακτηριστικό ήχο.
Οκ παιδιά έχετε τον ήχο σας, το δέχομαι. Δεν αρκεί όμως καθόλου για να ακούσει κάποιος συνθέσεις οι οποίες είναι πιο κενές από το τίποτα. Στο "Bones" χορεύεις ολόκληρος, το "Sharks" έχει μια άλφα σπιρτάδα… Τι πετριά φάγατε με τα άλλα 16; Τι σας έπιασε και βγάλατε 2 δίσκους μέσα σε ένα χρόνο που στο σύνολο τους έχουν 3,5 αξιόλογα κομμάτια; Προσπαθούσατε να μετρήσετε πόση βαρεμάρα χωράει σε ένα δίωρο; Γιατί αν αυτός ήταν ο σκοπός σας, τότε μιλάμε για αριστουργήματα.
Τίποτα παιδιά, αν με εμπιστεύεστε έστω και λίγο μην ακούσετε το "Mercury - Act 2" ΠΟΤΕ! Ούτε το "Mercury - Act 1". Και πραγματικά μην κάνετε το λάθος μου και τα ακούσετε σαν σύνολο! Δεν αξίζει ούτε στους Hardcore fans τους τέτοιο μαρτύριο. Τον δίσκο αυτό θα τον ξεχάσουμε πολύ σύντομα μιας και είναι λίγο πιο ενδιαφέρον από βραστό νερό και λίγο πιο αδιάφορος από νερόβραστα μακαρόνια. Βάλαμε κιμά και τυράκι. Απλά βάλαμε στο 1/10 ολόκληρου του πιάτου. Καλή η κοροϊδία σας, αλλά εμείς να φάμε ήρθαμε και να σας πω κάτι; 4 θα πάρει τελικά, 2 για κάθε καλό τραγούδι plus το μηδενικό που του αξίζει!
Rating:
