Γυρίσαμε και εμείς, γυρίσατε και εσείς και μιας και είναι πρώτη Δευτέρα της χρονιάς είπαμε να ξεκινήσουμε και πάλι το πολυαγαπημένο μας Lucky 8. Ναι, ο Σεπτέμβρης είναι ο πρώτος μήνας του χρόνου, τον Γενάρη κάτι παίζει με την Γη που γυρίζει γύρω από τον ήλιο και άλλα τέτοια επιστημονικά. Η ελληνική πατροπαράδοτη πρωτοχρονιά είναι η πρώτη Σεπτέμβρη, ή το δέχεστε μέσα σας και προχωράμε ή δεν το δέχεστε και φτάνετε να λέτε "New Year, New Me!" στην μέση της χρονιάς έχοντας χάσει πολύτιμο χρόνο από την προσωπική σας ανάπτυξη.
Τώρα εντάξει, σχεδόν καλοκαίρι έχουμε ακόμα, αλλά πάντα μου άρεσε να λέω "Καλό Χειμώνα" κυρίως γιατί ενοχλεί τους γύρω μου, κάτι που δεν κατάλαβα ποτέ για να σας είμαι ειλικρινής. Αν κάνεις ακόμα διακοπές δεν σε ακουμπάει καν και αν έχεις γυρίσει είναι παράλογο να θες να σε βαράνε τα σαραντάρια πάνω στο κεφάλι ενώ εσύ βρίσκεσαι στην δουλειά. "Μα προσπερνάς μια εποχή…" θα πουν κάποιοι και θα απαντήσω αμέσως πως πλέον δεν υπάρχει Φθινόπωρο. Ξέρετε πολύ καλά πως θα έχουμε τριαντάρια μέχρι μέσα Οκτώβρη μετά κάνα δεκαήμερο εικοσάρια και μετά Χειμώνα! Μην με τρελαίνετε από το πρώτο κείμενο. Καλό χειμώνα να έχουμε! Επιμέλεια: Χρήστος Καραγιάννης
► Carissa's Wierd - September Come Take This Heart Away (Φοίβος Κρομμυδάς)
Το άκουγα σε μια περίοδο που δεν ήμουν καθόλου καλά ψυχολογικά. Έκτοτε το ακούω κάθε Σεπτέμβρη ελπίζοντας πως δε θα ξαναβρεθώ εκεί και πως όλα θα πάνε καλά αυτή τη φορά. Συνεπώς αυτό είναι το ένα κομμάτι που σημαίνει τον ερχομό του Φθινοπώρου, εκτός κι εντός. Πικρό αλλά ήρεμο, σαν τη λήξη του καλοκαιριού. Να είμαστε όλοι μας καλά κι ας περνάνε οι εποχές, θα ξανάρθουν.
► Ulver - Porn Piece Or The Scars Of Cold Kisses (Γιάννα Φώτου)
Όλος ο δίσκος είναι χειμώνας σε μεγάλη πόλη, αλλά οι στίχοι αυτού είναι για ακουστικά στα αυτιά και περπάτημα σε δρόμο με χαμηλά φώτα ενώ χιονίζει.
► Sleepmakeswaves - It's Dark, It's Cold, It's Winter (Ειρήνη Τάτση)
Χωρίς πολλά πολλά λόγια, ένα από τα μεγαλύτερα και καλά κρυμμένα αριστουργήματα του Post Rock, στο ΕP που βασικά με έβαλε στον ήχο γιατί το άκουσα κατά λάθος στο YouTube σαν αγέρωχο μικρό παιδί γιατί το εξώφυλλο του ήταν μια σκέτη μαγεία, το δεύτερο καλύτερο κομμάτι της πρώτης δουλειάς των Sleepmakeswaves σε ταξιδεύει σε μέρη αλλιωτικα. Φθινοπωρινά και χειμερινά, και σίγουρα μακρινά.
► Τζίμης Πανούσης - Ένα Τραγούδι για το Χειμώνα (΄Αγγελος Κοντός)
Πολύ πριν γίνει cool για τον πολύ κόσμο η παρουσία της, ο Πανούσης επέλεξε να γράψει κάποια στιχάκια για μία transgender, θέλοντας να περιγράψει τις σκέψεις και τα συναισθήματα της μέσα σε μια δύσκολη και κάπως σουρεάλ καθημερινότητα. Σε μια ελληνική κοινωνία που είχε κάνει την έννοια taboo επιστήμη, ο Τζιμάκος εύστοχα, σαρκαστικά και με τον απαραίτητο σεβασμό, "έσφαξε με το γάντι" την μικροαστική ψευτοηθική και μας έδωσε ότι πιο σκληρό και ταυτόχρονα ευαίσθητο έχει δημιουργήσει. Τελευταίο κομμάτι στο "Αν η γιαγιά μου είχε ρουλεμάν" του 1982 και σκανδαλωδώς "πετσοκομμένο" από την δημοκρατική λογοκρισία μέχρι και σήμερα, το τραγουδάκι αυτό μάλλον δεν γράφτηκε για τον χειμώνα, κουβαλά όμως σχεδόν αυτούσιο τον τίτλο αυτού του Lucky 8. Απολαυστικό, ακόμα και με τα "μπιπ" της υποκρισίας.
► Immortal - At the Heart of Winter (Γιώργος Ξιφαράς)
Δεν ξέρω αν το λες τραγούδι για τον χειμώνα, ίσως το "δέηση προς τον χειμώνα" να είναι πιο ταιριαστός χαρακτηρισμός. Ο πρώτος δίσκος στον οποίο απουσιάζει ο Demonaz από την κιθάρα, είναι ένα album που ακόμα και κατά τη διάρκεια του ισχυρότερου καύσωνα είναι ικανό να κατεβάσει θεαματικά πολύ τη θερμοκρασία.
► Agalloch - Of Stone, Wind, & Pillor (Τζωρτζία Λαζανά)
Ξέρεις ότι κοντοζυγώνει ο χειμώνας όταν μπαίνεις ένα όμορφο πρωί στο Youtube (Nαι κρατάμε ζωντανό το βίντατζ στοιχείο, τι θέτε;) και πληκτρολογείς "Agalloch". Οριακά σε διαπερνά ένας παγωμένος αέρας καθώς το γράφεις. Με νύχια και με δόντια κρατιέμαι κάθε φορά να μη φορέσω το cosy και απαλό πουλοβεράκι μου καθώς απολαμβάνω τον ήχο που μοιάζει με υποδοχή στον Παράδεισο. Τον ήχο στον οποίο εξισορροπείται η απαλότητα και η σκληρότητα με έναν αξιοθαύμαστο τρόπο. Η πρώτη μου επαφή με τους Agalloch είχε συμβεί κατά τη διάρκεια του χειμώνα οπότε πάντα το άκουσμά τους προμηνύει για μένα τον ερχομό των κρύων ημερών και κατά κάποιο μυστήριο τρόπο πάντα όταν τελειώνουν οι ζέστες οι μεγάλες βάζω να ακούσω και ταξιδεύω.. Ελπίζοντας να μην αργήσει άλλο η εποχή που θα μπορώ να τυλίγομαι με τρεις φλις κουβέρτες χωρίς να γίνεται beach party στο κούτελό μου. Χειμώνα αργείς;
► Coldworld - Tortured by Solitude (Μάριο `Aγγελος Παρασκευαΐδης)
Ρε πάτε καλά; Αφιέρωμα με τραγούδια για το χειμώνα μες στο κατακαλοκαιρο; Μέχρι Νοέμβρη θα έχουμε άνετα 27αρια κι εσείς εδώ παρταρετε για τον Χειμώνα; Αν η καρδούλα σας όμως το θέλει πάρτε λίγο Melancholie² να νιώσετε το απόλυτο ψύχος κι απομόνωση με φόντο λευκό κι απόκοσμο.
► Cradle Of Filth - Queen Of Winter Throned (Χρήστος Καραγιάννης)
Καλό χειμώνα παιδιά! Και μην ξεχνάτε:
The Queen of death-white winter enthroned.
Evil resplendent, in dusk red seething skies.
Foam-flecked nightmares drag a moon by Draconian design!
Μπαίνει καλά ο χειμώνας χωρίς Dani μωρέ;
