Πρώτα απ’ όλα θέλω να ξεκινήσω λέγοντας ένα τεράστιο ΜΠΡΑΒΟ στον άνθρωπο πίσω από το Rock Aid Festival, Ιωάννη Κομνηνό. Τέτοιες δράσεις κάνουν τον κόσμο μας ένα καλύτερο μέρος. Χάρη σε αυτή την πρωτοβουλία μαζεύτηκαν 310 φάρμακα και 60 συσκευασίες υγειονομικού υλικού που θα προμηθεύσουν τις κοινωνικές δομές του δήμου Νίκαιας - Ιωάννη Ρέντη. Τα υπόλοιπα συγχαρητήρια μοιράζονται στα παιδιά που βοήθησαν στην οργάνωση του festival, στις τρεις μπάντες που μας χάρισαν υπέροχες μουσικές και τέλος στον λιγοστό, κατά την άποψη μου, κόσμο που παρευρέθηκε στις κερκίδες του Κηποθεάτρου Νίκαιας. Οι πόλεις μας (Κορυδαλλός, Νίκαια, Ιωάννης Ρέντης και γενικότερα η Β’ Πειραιά) είναι φτωχογειτονιές που έχουν στην κουλτούρα τους την αλληλεγγύη. Δεν ξέρω τι δεν κάναμε σωστά, φυσικά και βάζω τον εαυτό μου μέσα μιας και έχω την τύχη να έχω (έστω ιντερνετικό) βήμα, αλλά το Rock Aid Festival δεν είναι ένα γεγονός που του αρμόζει να μαζεύει 200-250 άτομα. Αυτή είναι η ταπεινή μου γνώμη και υπόσχομαι να κάνω ό,τι περνάει από το χέρι μου, να μην ξανασυμβεί αυτό.
Όπως και να έχει διοργανωτές, μπάντες και κοινό αξίζουν τα θερμά συγχαρητήρια όλων μας αφού σε τόσο δύσκολους καιρούς επιμένουν να είναι ρομαντικοί, ενεργοί πολίτες και άνθρωποι! Πάμε του χρόνου να τα κάνουμε 500! Τώρα που γράψαμε αυτά που πραγματικά έχουν σημασία, πάμε να πούμε δύο λογάκια και για το μουσικό σκέλος της βραδιάς.
►Kokkinia
Η μπάντα που έχει πάρει το όνομα της από την περιοχή στην οποία διοργανώνεται το Rock Aid ήταν αδύνατον να μην δώσει το παρόν και κατά την ταπεινή μου γνώμη ήταν και η ευχάριστη έκπληξη της βραδιάς. Το line up που έχουν τώρα είναι σίγουρα το καλύτερο τους ever, ενώ οι συνθέσεις τους έχουν αποκτήσει έναν πιο Heavy rock/Stoner χαρακτήρα. To rhythm section που συνθέτουν ο Σάββας με τον Ανδρέα είναι εξαιρετικό, ο Μαρίνος παίρνει τον μουσικό χώρο που χρειάζεται για να ακουστούν τα riffs του και ο Βαγγέλης πέρα από μια συγκλονιστική φωνή έχει την στόφα μεγάλου Frontman και δεν είμαι καν σίγουρος πως το ξέρει.
.jpg)
Δεν τους πήρε πολλή ώρα να ζεσταθούν και να αρχίσουν να ευχαριστιούνται με όλο τους το είναι την μουσική τους. Χρειάζονται χρόνο για να "καθαρίσουν" και να δέσουν τις συνθέσεις τους και σε ό,τι αφορά τον ήχο τους στο gig, σίγουρα θα ήθελα την φωνή λίγο πιο χαμηλά. Το πάθος και η όρεξη που βγάζουν σε κάνουν να νιώθεις πως θα δουλέψουν, θα βελτιωθούν και πως το album που θα κυκλοφορήσουν σύντομα θα είναι σίγουρα αξιόλογο. Τα "Enigma" και το ολοκαίνουργιο "Tromos / Thyella" ήταν αδιαμφισβήτητα τα highlights της εμφάνισης τους και ανυπομονώ να τους δω αφού θα έχουν κάνει λίγα παραπάνω χιλιόμετρα με αυτή την σύνθεση.
►Vegan Mosquitoes
Αν θες να ακούσεις καλή Indie Rock σίγουρα πρέπει να ακούσεις τον τελευταίο δίσκο των Vegan Mosquitoes, οι οποιοί ταιριάζουν με τους Kokkinia σε ό,τι αφορά το line up, βέβαια αυτούς τους είχα ξαναδεί στην παρουσίαση του "A beautiful slaughter" οπότε ήξερα τι να περιμένω και ήμουν σίγουρος πως θα είναι ακόμα καλύτερα και όντως ήταν. First things first, είμαι τεράστιος fan του Drumming της Μανταλένας. Εξαιρετικό tight παίξιμο που κουμπώνει άριστα με το μπάσο του Christian. Ο Δημήτρης ξέρει να γράφει μελωδίες που σου καρφώνονται στο μυαλό και τέλος η Μαρτίνα με την φωνάρα της και την θεατρικότητα της είναι ο καπετάνιος που οδηγεί το καράβι.
.jpg)
Rock Aid Festival, μπάντες και κοινό αξίζουν τα θερμά συγχαρητήρια όλων μας αφού σε τόσο δύσκολους καιρούς επιμένουν να είναι ρομαντικοί!
Στην παρουσίαση του δίσκου τους στο Six Dogs, το άγχος άργησε να φύγει, στο Κηποθέατρο δεν υπήρξε ποτέ. Βγάλανε το set τους σχεδόν αλάνθαστοι, ήταν γεμάτοι ενέργεια και χρειάστηκε πολλές φορές να εξηγήσω σε ανθρώπους γύρω μου το ποιοι είναι και το γιατί είναι τόσο καλοί. Ακούσαμε τα hiτάκια "Till We Reach The End" και "On Lost Hopes", τρελαθήκαμε με την έκπληξη στο "Red Shoes" που διαπιστώσαμε πόσο ταιριάζει η Rock με τον σύγχρονο χορό με την Ναταλία Καρατίσογλου που ανέβηκε στο stage για να χορέψει να κλέβει την παράσταση και φυσικά δεν σταματήσαμε να χειροκροτάμε στην guest εμφάνιση του Ιωάννη Κομνηνού που ανέβηκε να παίξει με τα παιδιά το "Wicked Game". Μια μεστή εμφάνιση από μια μπάντα που μας έχει συνηθίσει σε τέτοιες.
►Behind 12 Bars
Αν είσαι fan της Classic Rock και γουστάρεις τα Blues είναι αδύνατο να μην σε κερδίσουν οι Behind 12 Bars, εδώ κέρδισαν εμένα που (εδώ και πολλά χρόνια) δεν λες πως αυτά είναι τα είδη μουσικής που προτιμώ να ακούω. Την σκηνή του Κηποθέατρου γέμισαν τέσσερις εξαιρετικοί και έμπειροι μουσικοί που γνωρίζουν πολύ καλά το αντικείμενο τους. Η φωνή και η σκηνική παρουσία της Έλενας είναι ένα τεράστιο ατού και η μπάντα γνωρίζει πως να το αξιοποιεί στο έπακρο.
.jpg)
Ο Βασίλης έκανε το 3 στα 3 της βραδιάς μιας και το καρεκλάκι του drummer φιλοξενούσε συνέχεια κάποιον που ξέρει πως να φέρεται στο όργανο, ο Γιάννης δίπλα του βράχος στο μπάσο και ο Κώστας είναι ο κιθαρίστας που θα ήθελε κάθε μπάντα αυτού του είδους. Μας χάρισαν ένα καλοπαιγμένο set γεμάτο δικά τους τραγούδια και διασκευές. Η καλύτερη τους στιγμή για μένα ήταν η παρουσίαση τTo ακυκλοφόρητο "Seven" ήταν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη, μιας και ακούσαμε με τα ίδια μας τα αφτιά πως κάτι καλό ετοιμάζουν και αναμένουμε να το ακούσουμε τους επόμενους μήνες! Οι Behind 12 Bars ήταν ένα απόλυτα ταιριαστό κλείσιμο σε μια τόσο σημαντική βραδιά. Ραντεβού στα επόμενα.
