Midnight Express: Όταν βιώσαμε Altered States στην Ριβιέρα

Φωτογραφίες: Γιάννα Φώτου

Η εγκληματική διάλυση της ειρηνικής πορείας κατά του μετρό από την αστυνομία ήταν ο λόγος που δεν είδαμε το Altered States στην καθορισμένη ημερομηνία του. Ο `Ακης Καπράνος έβαλε πρώτη την ασφάλεια μας, ήταν η μοναδική σωστή επιλογή. Φυσικά έχουμε αναφερθεί ξανά στη μετατροπή της πόλης μας σε κλουβί, ένα φαινόμενο πολύ μεγαλύτερο από οποιαδήποτε προβολή μας. Ο πολιτισμός όμως σώζει και το να επιμένεις σ’ αυτόν είναι η μεγαλύτερη τρέλα στους καιρούς που ζούμε. Έτσι επιμένει κι ο `Ακης μαζί με όλους που τον ακολουθούμε, έτσι μαζευτήκαμε την Παρασκευή που πέρασε για να απολαύσουμε άλλο ένα σπάνιο αριστούργημα σε μια κατάμεστη Ριβιέρα.

Διαβάστε εδώ: Midnight Express: Η φωλιά της Ριβιέρα στην πόλη των ζωντανών νεκρών

Ο `Ακης ξεκινάει τον πρόλογο λέγοντας πως θα περάσουμε υπέροχα γιατί είναι μια ταινία που δεν μοιάζει με καμία άλλη και δίνει τον λόγο στον Κωνσταντίνο Τσάβαλο για να μας πει δυο λόγια για μια ταινία που είναι πολύ δύσκολο να πεις μόνο τόσα. Κάνει μια λεπτομερή αναδρομή στη δημιουργία της ταινίας και τη σύγκρουση ανάμεσα στον ιδιοφυή σεναριογράφο της Paddy Chayefsky και τον ιδιοφυή σκηνοθέτη της Ken Russell. Ο δεύτερος ήταν ο μόνος που δέχθηκε να γυρίσει την ταινία ανάμεσα σε εικοσιέξι (!) σκηνοθέτες και απαγόρευσε από τον βραβευμένο με Όσκαρ συγγραφέα να παρευρίσκεται στα γυρίσματα. Αυτό είχε κι ως αποτέλεσμα να αποκηρύξει την ταινία υπογράφοντας με το βαφτιστικό του όνομα. Μας μιλάει για την επιλογή του William Hurt στον πρώτο του κινηματογραφικό ρόλο, τις εικόνες του Russell που παντρεύουν τον Hieronymus Bosch και τον Salvador Dali και εμμένει στην ατάκα «η τρέλα είναι μια άλλη κατάσταση συνειδητότητας». Κλείνει λέγοντας μας πως ακόμα κι αν δεν μας αρέσει η ταινία, δεν θα την ξεχάσουμε ποτέ.

Ο `Ακης μας λέει πριν πέσουν τα φώτα ότι η επόμενη προβολή του Ghost In The Shell θα αποτελεί την τελευταία φέτος με δύο εξαιρέσεις. Η πρώτη, τον Νοέμβριο, μια επετειακή προβολή παρουσία συντελεστών για τα είκοσι χρόνια του Βασιλιά του Νίκου Γραμματικού. Η δεύτερη, τον Δεκέμβριο, στα γενέθλια του Τζον Κασσαβέτη. Τα φώτα πέφτουν και βιώσαμε μια αδιανόητη κινηματογραφική εμπειρία. Ο Χρόνης Μούγιος ανέλυσε διεξοδικά την ταινία στο αφιέρωμα του, εγώ σαν απλός θεατής αναρωτιέμαι ακόμα πως γίνεται να υπάρχει αυτή η ταινία και πόσο τυχεροί είμαστε που μπορούμε να βλέπουμε τέτοια αριστουργήματα στο φυσικό τους χώρο.

Διαβάστε εδώ: Altered States | Το ασυνείδητο ως κινηματογραφικό βίωμα