Οι VOAK δεν θα χάσουν ποτέ. Και πως να χάσουν άλλωστε, όταν καταφέρνουν να ξεχωρίσουν ανάμεσα στον όχλο μέτριων και αναμασημένων black metal δίσκων που κυκλοφορούν με το τσουβάλι κάθε χρόνο; Πάμε όμως να δούμε πως έχουν τα πράγματα.
Έχοντας μόλις ένα EP (Verschiebung, 2020) στο ενεργητικό τους, επιστρέφουν στο προσκήνιο για να μας παρουσιάσουν την πρώτη τους ολοκληρωμένη δουλειά που ονομάζεται Verdrängung (μτφρ. Απώθηση).
Βυθίζοντας τον ακροατή σε ένα industrial ηχοτοπίο, η δυάδα των VOAK δεν αργεί να ξεδιπλώσει το κοφτερό της riffing συνοδευμένο από κάθε είδους μπόλιασμα που μπορεί να χωρέσει κάτω από το στέγη του black metal όρου. Η νοοτροπία τους γύρω από την μουσική μπορεί να μην είναι ξεκάθαρη εξαρχής, ωστόσο δεν αργεί να ανακαλύψει κάποιος τον ηχητικό θίασο που έχουν επιστρατεύσει στο μυαλό τους.
Η ατμόσφαιρα που δημιουργούν οι VOAK στο Verdrängung είναι εντυπωσιακή
Η ατμόσφαιρα που δημιουργούν είναι στοχευμένη και ταιριάζει γάντι με την βιόλα, το βιολί και τα spoken words, ενώ τα διαφορά samples ντύνουν την επιτηδευμένη ψυχρότητα με μεγάλη επιτυχία. Η αρμονία του συνδυασμού καθαρών, σχεδόν post punk, φωνητικών με τις εξαντλητικές κραυγές του V. και οι mid tempo εκφάνσεις ηρεμίας πριν την καταιγίδα από avant garde πινελιές και σχεδόν anthem-ικα riffs συνθέτουν έναν ηχητικό καμβά που ναι μεν κινείται μέσα στις φόρμες του ιδιώματος, ωστόσο φεύγει από την πορεία του χωρίς ενδοιασμούς, μη χάνοντας τον τελικό στόχο.
Και ποιος είναι αυτός ο στόχος; “Ένα λαμπρό αστέρι έλαμψε” θα τραγουδήσει η Σοφία Σαρρή στην διασκευή που επέλεξαν να κάνουν οι VOAK στο Sabbat των ηρώων του hardcore, Catharsis, μεταφράζοντας το original intro του τραγουδιού (παραδοσιακό βουλγαρικό, Gel Moma). Και κάπου εκεί προς το τέλος, παρουσιάζεται μόνο του το νόημα που πραγματεύεται όλος ο δίσκος.
Το Verdrängung των VOAK είναι μια κραυγή απόγνωσης εκ μέρους όλων των μειονοτήτων
Μια κραυγή απόγνωσης από όλες τις μειονότητες για τα κοινωνικά κακουργήματα που έγιναν εις βάρος τους. Για κάθε παραβίαση, για κάθε χέρι που υψώθηκε περίεργα, για κάθε χέρι που το όπλισε το σάπιο μόρφωμα του καπιταλισμού, για κάθε ζωντανό κουφάρι που αποφάσισε να γυρίσει την πλάτη του σε όλα αυτά. Οι κραυγές των VOAK και η ενορχηστρωμένη ατμόσφαιρα που τις αναδεικνύει περνάει το μήνυμα ότι τίποτα δεν τελείωσε, ότι τίποτα δεν χάθηκε. Πως να χάθηκε άλλωστε; Αφού είπαμε, οι VOAK δεν θα χάσουν ποτέ.
Δεν ξέρω αν είναι ο καλύτερος black metal δίσκος που θα ακούσω φέτος, όμως μπορώ με βεβαιότητα να πω ότι είναι από τους πιο σημαντικούς.
Rating:
