Το να ανακαλύπτεις καλή μουσική μέσω άλλης καλής μουσικής, είναι ίσως από τις πιο τυχερές καταστάσεις που μπορείς να ζήσεις ως μουσικόφιλος, πόσο μάλλον ως μουσικός συντάκτης. Μετά την εμφάνιση των The Ocean Collective στην Αθήνα, και αφού τον άκουσα με έκπληξη να τραγουδάει, έμαθα ότι ο drummer τους Paul Seidel έχει ένα side project που είναι εξ’ ολοκλήρου δικό του δημιούργημα.
Διαβάστε εδώ The Ocean, Playgrounded, LLNN Live @Fuzz Club Athens
Το όνομα είναι Fern. Στις 30 Σεπτεμβρίου κυκλοφόρησε το πρώτο full length album, Intersubjective, μετά το ομώνυμο debut EP του 2017. Δεν ήξερα καθόλου τι να περιμένω, οπότε άκουσα το album ολόκληρο και ένοιωσα ακριβώς όπως την περιγραφή που βρήκα αργότερα. Η μουσική με πήγε μία μεταμεσονύχτια διαδρομή τρένου σε μία μεγαλούπολη, μέσα στα πολλά φώτα και τον κόσμο που γυρνάει από τις δουλειές του, χαμένοι στις σκέψεις τους.
Click Here For The English Version
Το Intersubjective βασίζεται κυρίως σε synths και ηλεκτρονικούς ήχους, αλλά με πολλές στιγμές φυσικών οργάνων. Η αρχή ονομάζεται Առաջանալ, που σημαίνει “Emergence” στην αρμενική γλώσσα, με την προσθήκη του Hayk Karoyi και, μαζί με το πολύ όμορφο animation video, φεύγεις τελείως από την πραγματικότητα.
Στo Simulacrum που ακολουθεί, ο Paul Seidel τραγουδάει για πρώτη φορά, η ένταση στην ξεκάθαρα synth-based αυτή σύνθεση ανεβαίνει αλλά με έναν διαφορετικό, πολύ εσωτερικό τρόπο, κάτι που ενισχύεται άμεσα στο Hyperreal και τα φυσικά όργανα, το τεράστιο μπάσο και τα ακόμα πιο τεράστια τύμπανα. Όλα γίνονται λίγο πιο έντονα, ειδικά στις φράσεις “This is hyperreal/ everyone is just a copy of myself”, αλλά όλα ηρεμούν στο Exnomination , με την προσθήκη του SHRVL, τoν παρανοϊκά περίεργο, reversed ήχο που ξεκινάει, την πολύ όμορφη μελωδία του πιάνου, συνοδευόμενη από τα πολύ πιο ήρεμα φωνητικά και το “ I set free thought as a revelation / I'll set it free under the river.”
Το επόμενο Rupture είναι μία από τις αγαπημένες μου συνθέσεις στο δίσκο, βασισμένο στα πολύ intimate φωνητικά, που ακούγονται σαν να βρίσκονται μέσα στο κεφάλι σου, φέρνοντας μία πολύ όμορφη αίσθηση ηρεμίας.
Φωτογραφίες: Gerhard Kühne
Το I Am A Transient όμως είναι αντικειμενικότατα η πιο σημαντική στιγμή του δίσκου. Εδώ φαίνεται πιο ξεκάθαρα από ποτέ η μουσική ιδέα, η ιστορία που διηγείται αυτό το album και όλη η ηχητική άποψη που ακούει στο όνομα Fern. 7 λεπτά μίας μελαγχολικής μελωδίας στο πιάνο και strings, παντρεμένα άψογα με τα ηλεκτρονικά στοιχεία ενός πολύ ταιριαστού, απόκοσμου drumbeat. Η electronic αισθητική συνεχίζεται πιο έντονα στο ομώνυμο, Intersubjective, δίνοντας την θέση του στο πιο σκοτεινό και «περίεργο» Shadows και τα πολύ ταιριαστά γυναικεία backing vocals.
Το instrumental Emanation που ακολουθεί, θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί πολύ ταιριαστά ως soundtrack σε κάποια στιγμή διαλογισμού, δίνοντας με έναν πολύ ωραίο τρόπο την δυνατότητα να καθαρίσει τελείως το μυαλό από σκέψεις. Η επιλογή του να βρίσκεται ακριβώς πριν από το τελευταίο, Afterlife, είναι πάρα πολύ έξυπνη, καθώς οι στίχοι “ Move your head upon my shoulder, pour your heart into my soul” σε συνδέουν πραγματικά με το μυαλό του Paul, δίνοντας μία πολύ όμορφη γεύση γαλήνης και ολοκλήρωσης.
Το Intersubjective είναι ένα μεγάλο ταξίδι βαθιά στον εσωτερικό μουσικό κόσμο του Paul Seidel. Έναν κόσμο που συνδέει άμεσα τον ακροατή μαζί του, στις άλλοτε πιο μελαγχολικές, άλλοτε πιο σκοτεινές και περίεργες, αλλά πάντα με μία πολύ όμορφη αίσθηση ηρεμίας, γαλήνης. Όπως περιέγραψε και πολύ σωστά ο ίδιος, “Yes, the future is uncertain and the past is the past, but it all will be good if we face it together”.
Rating:
Fern - Intersubjective - Tracklist
1. Առաջանալ (feat. Hayk Karoyi)
2. Simulacrum
3. Hyperreal
4. Exnomination (feat. SHRVL)
5. Rupture
6. I Am A Transient
7. Intersubjective
8. Shadows
9. Emanation
10. Afterlife
Band: Fern
Album: Intersubjective
Εταιρεία: Pelagic Records
Genre: Experimental Electronic Pop
Παραγωγός: Jan Kerscher, Paul Seidel
Ημερομηνία Κυκλοφορίας : 30/09/2022
Band Links : Facebook | Instagram |Spotify
