Mammock : Rust | Album Review

29/10/2022

Τα τελευταία χρόνια ο εναλλακτικός ήχος που αναβλύζει η πηγή της τσιμεντένιας πρωτεύουσας κινείται σε εξαιρετικά υψηλά μουσικά επίπεδα. Το νέο πόνημα των Mammock, Rust, δεν αποτελεί εξαίρεση.

Δεύτερο άλμπουμ για τους Αθηναίους, μετά το εξαιρετικό Itch του 2020, αυτήν την φορά στην reformed Venerate Industries όπου ήρθε για να δώσει νέα πνοή στις μουσικές επιλογές των υπόγειων του κέντρου, αλλά και στα στερεοφωνικά μας. Οι Mammock είναι μουσικά ίσως η πιο δύσκολη επιλογή για το label αλλά τολμώ να πω ότι ταυτόχρονα είναι και η πιο ταιριαστή από άποψη καλλιτεχνικής νοοτροπίας. Σαν 2 κόσμοι με περισσότερες διαφορές παρά ομοιότητες να έχουν μια τέλεια ισορροπία.

30/10/22 | Mammock, Khirki, Last Rizla, ΛΔΛΜ | Alea Brewing Co

Όλα αυτά όμως είναι ψιλά γράμματα, καθώς μόλις τραγουδήσει ο Ανδρέας “Our daughters will crucify us in our beds” σβήνουν τα φώτα. Και ανάβουν ξανά χωρίς καθυστέρηση, αφού το single του δίσκου Boiling Frog ξεδιπλώνει την ικανότητα της μπάντας να γράψει 2 catchy riffs που θα παίζουν σε λούπα στο μυαλό σου για ΠΟΛΥ καιρό. Στο Jasmine Skies η αλήθεια είναι μπροστά στα μάτια μας, η μάλλον τα αφτιά μας. Η μπάντα έχει ανεβεί σκαλί στο κομμάτι συνθετικής αντίληψης. Είναι σχεδόν τρομακτικό αυτό που βγαίνει από τα ηχεία, τόσο τρομακτικό όσο ο χορός από παλαμάκια σε μπαλκόνια με θέα έναν δρόμο άδειο από αυτούς που τους ανήκει. Στο Dancing Song συνεχίζεται το ίδιο μοτίβο και όντως θες να χορέψεις σε αυτά που κεντάει ο Γιάννης στην κιθάρα, αν δεν διαβάζεις τους στίχους.

Το Last Days Of The Second Elephant Man έρχεται να μας υπενθυμίσει ότι τίποτα δεν χάθηκε, τίποτα δεν ηττήθηκε, τίποτα δεν πέθανε ενώ στο Bats, το ίσως καλύτερο κομμάτι του δίσκου κατά την γνώμη μου, ακούμε έναν Ανδρέα εξελιγμένο να κάνει μια εκπληκτική και γεμάτη συναίσθημα ερμηνεία δείχνοντας την μεγάλη βελτίωση που φαίνεται να υπάρχει όχι μόνο στο κομμάτι της μουσικής αλλά και μεταξύ της μπάντας καθώς πλέον όλοι είναι δεμένοι στο 100% και βρίσκονται σε απόλυτη αρμονία. Στο Away From Them που κλείνει τον δίσκο επικρατεί μια ηχητική παράνοια. Ένα σχεδόν black metal riff συνοδεύεται από ένα blast beat και χωρίζει το κομμάτι στα 2, όπως διαχωρίζουν οι Mammock την θέση τους από όλους όσους διάλεξαν το αντίθετο στρατόπεδο.

Το Rust είναι βαπτισμένο στην κολυμπήθρα του post hardcore ιδιώματος που μεσουράνησε στα μέσα 90s - αρχές 00s στην Αμερική, με σαφείς επιρροές από μπάντες όπως Sparta, At The Drive In, Unwound, The Fall Of Troy, Jesus Lizard κτλ. Το λάδι όμως με το οποίο λούστηκε το Rust ήταν γεμάτο με πινελιές Jazz, prog rock και αναρχικά παιξίματα των εγχόρδων που είναι ικανά να σου κάνουν το μυαλό ζελέ και να «προκαλέσουν» ακόμη και τον πιο δύσκολο ακροατή.

Rating:

9.0