Έχει περάσει καιρός και η Fabrika Records επιστρέφει στα δρώμενα με τις σκοτεινές αλλά γλυκόπικρα όμορφες, μουσικές τους βραδιές να είναι πάλι εδώ. Αυτή τη φορά, οι Lebanon Hanover επιστρέφουν στη χώρα μας και μας υπόσχονται ένα βράδυ σκοτεινού μινιμαλιστικού χορού και υπαρξιακής κρίσης, από αυτές που δεν μπορούμε να αντισταθούμε.
Μαζί με τους δικούς μας Selofan αλλά και τους Ουκρανούς The Glass Beads το βράδυ του Σαββάτου μοιάζει σκοτεινά ονειρικό. Για να προϋπαντήσουμε τους Larissa Iceglass και William Maybelline σε ένα μέρος που κυριολεκτικά είναι και νιώθουν δικό τους διαλέξαμε οκτώ κομμάτια των Lebanon Hanover που θα σας βάλουν αμέσως στο ρυθμό και την αισθητική τους.
► Sadness Is Rebellion
Ιδιαίτερο μότο των Lebanon Hanover, αφού χρησιμοποιούν και στην προσωπική τους σελίδα στο Facebook, στίχους του συγκεκριμένου τραγουδιού: “(You say) nostalgia is negation, […] sadness is rebellion”. Μέσα από το δίσκο τους, Tomb For Two, οι Lebanon Hanover γράφουν έναν ύμνο στη σκοτεινή αισθητική. Ο μουσικός μινιμαλισμός τους αγκαλιάζει τη στεναχώρια με έναν τρόπο χορευτικά ξεχωριστό, δίνοντας της άλλη πνοή κι ένα πρόσημο όχι απαραίτητα αρνητικό όπως η συλλογική μνήμη έχει συνηθίσει να της αποδίδει. Η επανάσταση του καθενός μπορεί να γράφεται με διαφορετικές λέξεις και μελάνι. Η επανάσταση των Lebanon Hanover γράφεται με τα πόδια να χαράζουν σε ένα μαύρο πάτωμα, ένα στενάχωρο χορό.
►Alien
Σε αυτές τις πιο σπάνιες στιγμές που μαζί με τη Larissa συμβάλλει στα φωνητικά και ο William, η πορεία των Lebanon Hanover παίρνει μια σκοτεινότερη τροπή – ναι, μπορεί το μαύρο να γίνει και πιο μαύρο με τις ανάλογες δόσεις ταλέντου. Έτσι και στο Alien, την κορωνίδα του Let Them Be Alien του 2008, ένα παράδοξο λαμβάνει χώρα. Δύο φωνές μπλέκονται για να αποδώσουν στην αποξένωση και την απομόνωση έναν γυμνό γερμανικό λυρισμό. Η σχέση του ντουέτου με τη φύση είναι γνωστά έντονη, πράγμα που αντιβαίνει τόσο στην αστική αισθητική που το no wave συνήθως φέρνει στο νου, όσο και το εξωγήινο στοιχείο που φέρει στο νου αυτός ο τίτλος. Όταν όμως μιλάς για αποξένωση από το ίδιο σου το κοινωνικό περιβάλλον από το οποίο πάντα νιώθεις παράταιρος, η φύση έρχεται ως συνδετικός κρίκος του νοήματος, αλλά και καταφύγιο.
►Kiss Me Until My Lips Fall Off
Πριν φύγω από το Let Them Be Alien, δε θέλω κιόλας είναι η αλήθεια, θα μείνω και σε κάτι που με κάποιο τρόπο, αποζητά από κάτι τρίτο να μείνει. Μια εμμονική αναζήτηση και αίτημα από ένα άτομο ερωτικού ενδιαφέροντος, το Kiss Me Until My Lips Fall Off δεν αρκείται στην ανάμνηση. Αποζητά το φιλί ως μια υπέρτατη επίδειξη κι απόδειξη στοργής, σε έναν χρόνο ατελείωτο – στη ζωή αλλά και μετά από αυτή. Ο William αναλαμβάνει αποκλείστικά τα φωνητικά σε ένα ζοφερό, καταθλιπτικό κομμάτι που όμως ο ρυθμός του το κάνει να λάμπει, και να εκπροσωπεί την αχτίδα φωτός μέσα στην απόλυτη απελπισία – την ελπίδα δηλαδή για αυτό το φιλί.
►Hard Drug
Η πιο πρόσφατη δουλειά των Lebanon Hanover τοποθετείται φυσικά εντός του πλαισίου της καραντίνας, δίνοντας της αυτό το κλειστοφοβικό στοιχείο που πολλοί δίσκοι του 2020 υιοθέτησαν λίγο ή πολύ. Η κατάχρηση και η απώλεια χορεύουν ένα βαλς για μελλοθάνατους – είναι άραγε ζωή αυτή που ζούμε όταν βάλουμε τον εαυτό μας στη διαδικασία να βιώσει την απώλεια σε κάθε στιγμή της καθημερινότητας και να μας καταβάλει; Μάλλον όχι, αλλά ποια είμαι εγώ να σου πω πως να βιώσεις την απώλεια; Το μόνο για το οποίο θα παροτρύνω είναι να δεις το εντελώς φρέσκο (προχθές βγήκε), video clip του κομματιού που μάλιστα το σενάριο έχει επιμεληθεί η ίδια η Larissa.
►Hollow Sky
Δίπλα από την άβυσσο και δίπλα από ένα πηγάδι γράφεται η ιστορία του Hollow Sky. Από τη μία ο δίσκος Besides The Abyss και από την άλλη το πηγάδι που κεντροφιγουράρει στην οπτική του απεικόνιση, εικόνες κάπως παράταιρες αφού αντιπροσωπεύουν το βάθος σε αυτή την περίπτωση που μιλάμε για ουρανό. Κοινό όμως το στοιχείο της ανυπαρξίας, του άδειου χώρου, του κενού. Μουσικά ίσως η αγαπημένη μου σύνθεση των Lebanon Hanover, με το μπάσο του William να παίρνει αιθέρια μορφή, αυτή του στοιχειού του πηγαδιού και να σε ταξιδεύει ανάμεσα από τα κουδουνιστά synths που ολοένα, μαζί, βαραίνουν την ατμόσφαιρα γύρω από την παγωμένη φωνή της Larissa. Όμορφο κι απόκοσμο κι εύθραυστο, σαν δημιούργημα από φυσητό γυαλί.
►Come Kali Come
Σε μια από τις πιο gothic στιγμές τους ηχητικά, στον πιο πρόσφατο δίσκο τους οι Lebanon Hanover πειραματίζονται αισθητά στο Come Kali Come, τόσο σε ήχο όσο και σε εικόνα. Αν έβαζες μαζί σε ένα μαύρο βελούδινο σακουλάκι, τον David Lynch, τον Alexander Jodorowsky, τους Dead Can Dance και τους Sopor Aeternus με ένα τεράστιο Synth, θα έπαιρνες το τελικό αποτέλεσμα του Come Kali Come. Ένας επιβλητικός, σουρεαλιστικός παγανισμός καταφέρνει να συνδυάσει όλα αυτά τα στοιχεία σε ένα οπτικοακουστικό αριστούργημα όπου τίποτα δεν μοιάζει να αποτελεί δάνειο, αλλά κτήμα των Lebanon Hanover με έναν δικό τους, ξεχωριστό τρόπο.
►Babes Of The 80s
Βουτώντας στα πολύ αναγνωρίσιμα και καθολικά αγαπημένα κομμάτια των Lebanon Hanover, φυσικά φτάνουμε στο Babes Off The 80s, ίσως η πιο πλουραλιστική από άποψη synths εντός του, σύνθεσή τους και μάλλον η πιο χορευτική. Βοηθάει αρκετά και το γεγονός ότι του έχουν προσφέρει τόσοι καλλιτέχνες ρεμιξ που στις αναμνήσεις μας κατοικεί με πολλά διαφορετικά προσωπεία, με κυριότερα μάλλον αυτά των remixes των She Passed Away και του Tobias Bernstrup. Ένας φόρος τιμής στον χρονικό τόπο της δεκαετίας της αισθητικής καταγωγής τους, απλά σε ένα χώρο λίγο πιο μακριά από τον απόλυτα οικείο τους. Είναι ένα βήμα έξω από το comorft zone που αγκαλιάσαμε όλοι, όπως θα έπρεπε.
►Gallowdance
Αν μπορούμε να πούμε ότι υπάρχει μια λίστα με τα πιο αναγνωρίσιμα thumbnails από video clip, τότε το Gallowdance είναι εκεί μέσα. Αν θέλουμε να πούμε ότι υπάρχει μια μελωδία κιθάρας υπερβολικά αναγνωρίσιμη από ένα συγκρότημα μάλιστα που σπάνια τη χρησιμοποιεί ως όργανο στις συνθέσεις του, είναι αυτή που μας δίνει η Larissa στο Gallowdance. Αν αποφασίσεις να εκθειάσεις με την πρέπουσα ειρωνεία τη θηλειά που γίνεται γραβάτα σε ένα φανταασιακό εκτελεστικό απόσπασμα μιας λυπηρής καθημερινότητας που με κάποιο τρόπο, τα ίδια αποτελέσματα επιφέρει. Αν τα κάνεις όλα αυτά, αγαπάς το Gallowdance και τους Lebanon Hanover και είσαι έτοιμος κάθε στιγμή να χορέψεις μαζί τους εκείνον τον αρχικό, στενάχωρο χορό.
