Φωτογραφίες: Γιώργος Γαζής
Cult Of The Amps : Allochiria, Sadhus The Smoking Community, Plankton | The Photostory
Το Cult of the Amps ενώνει μετά από 6 χρόνια (αν θυμάμαι καλά..) δυο απ' τα πιο hot ονόματα της ελληνικής underground σκηνής, Allochiria και Sadhus “The Smoking Community”. Ήταν 2017, πάλι στην ιστορική υπόγα του An Club, όταν οι πρώτοι μας παρουσίαζαν το δεύτερό τους άλμπουμ Throes με special guests τους αγαπημένους Sadhus. Για άλλη μια φορά λοιπόν μια εκρηκτική sludge/post metal σύμπραξη με το billing να ολοκληρώνεται με τους νεοσύστατους Plankton.
►Plankton
Με πρώην μέλη των Sadhus, Tugdam, Pools οf Mercury και τον τραγουδιστή των Korsikov, οι Plankton στην παρθενική τους εμφάνιση προσπάθησαν να ζεστάνουν το ήδη γεμάτο An Club με τους λασπωμένους sludge n' roll ήχους. Μας συστήθηκαν παίζοντας μας 4 κομμάτια, συμπεριλαμβανομένου και του A Dire Thought το οποίο είχαν μοιραστεί πρίν λίγο καιρό και στο bandcamp. Στον πάγκο του merch βρήκαμε και μερικές κόπιες ενός demo με 3 κομμάτια, το οποίο έδιναν δωρεάν. Πολύ τίμια η εμφανισή τους, έβγαλαν αρκετή ενέργεια on stage αν και ηχητικά θα ήθελα λίγο περισότερη διάυγεια, καθώς σε αρκετά σημεία συχνοτικά το αποτέλεσμα ακουγόταν κάπως μπερδεμένο στα αυτιά μου.
►Sadhus The Smoking Community
Next up, οι καταστροφικoί Sadhus. Έχοντας τους δει αρκετές φορές πραγματικά δυσκολεύομαι στο τι να γράψω για την εμφάνιση τους. Αν θα έπρεπε να το συνοψίσω σε μια λέξη... ΙΣΟΠΕΔΩΣΗ! Ασήκωτα riffs, ογκώδες μπάσο, μονολιθικά τύμπανα και σκιστά φωνητικά σε αφήνουν με το στόμα ανοιχτό και ανήμπορο να κουνηθείς μετά το (αναπόφευκτο) headbanging που σου προκαλεί η μουσική τους. Το setlist πλήρης και για όλα τα γούστα. Έκαναν την αρχή δίνοντας μας μια γεύση από τον νεο τους δίσκο με ένα ολοκάινουργιο κομμάτι πρωτού σκάσουν back to back Stevaro και Bampoola απ' το ομώνυμο άλμπουμ τους Sadhus The Smoking Community και πλημμυρίσουν λάσπη την κατάμεστη υπόγα.
Δεύτερο νεο κομμάτι, και το επερχόμενο τους άλμπουμ δείχνει ότι θα είναι σκέτη κόλαση και η συνέχεια έπεται ακόμα πιο δυνατή με κομμάτια απ' τον τελευταίο τους δίσκο Big Fish όπως το Hyper Roller και το φοβερό Lazarus, που το ζήταγε ουκ ολίγες φορές το κοινό, αλλά και το έπος Foondamentalist απ' τη συλλογή Miss Fortune Was A Henhouse Manager για τους μερακλήδες. Ο ήχος καθ' όλη τη διάρκεια του live ήταν τεράστιος και πρέπει να δωθούν τα εύσημα και στον ηχολήπτη τους, που είναι στην ουσία σαν 5ο μέλος της μπάντας και καταφέρνει να μεταφέρει αυτό που ακούς στους δίσκους και στις live εμφανίσεις τους με έναν ακόμα πιο εκκωφαντικό τρόπο που σε σφυροκοπάει χωρίς κανένα δισταγμό. Αναμένουμε τον δίσκο με ανυπομονησία και σίγουρα να τους ξαναδούμε σύντομα.
►Allochiria
Η ώρα είναι λίγο μετά της 23:15 και με ελάχιστη καθυστέρηση ο φωτισμός χαμηλωνει και το intro του Today Will Die Tomorrow αρχίζει να ηχεί. Οι Allochiria ανεβαίνουν στη σκηνή (πλήν της Ειρήνης) και χτίζουν σιγά-σιγά μια φοβερή ατμόσφαιρα όπως λίγοι ξέρουν να κάνουν, μέχρι να κάνουν την εμφάνιση τους οι πρώτες κραυγές We are not sure of sorrow.... Ολόφρεσκο Casualties για τη συνέχεια, απ' το πολυαναμενόμενο 3ο τους άλμπουμ Commotion που θα κυκλοφορήσει φέτος κάποια στιγμή μέσα στην άνοιξη απ' τη Venerate Industries. Αισθητά ανεβασμένη η ένταση στα φωνητικά απ' αυτό το σημείο και μετά, καθώς στην αρχή ήταν κάπως χαμηλή, και ακολουθεί το Cracking Fractals απ΄το Throes, με τον Στέφανο να χαρίζει στιγμές μεθυστικού groove πίσω απ΄το drumkit, που σε κάνει απλά να θές να χαζεύεις τον τρόπο που παίζει. Κ., απ' το εμβληματικό Omonoia, και πάνω που τα κεφάλια κουνιούνται ρυθμικά , έφυγε ο κόπανος της μπότας.. (συμβαίνουν αυτά στις ζωντανές εκπομπές), πράγμα που ανάγκασε τη μπάντα να διακόψει για λίγα δευτερόλεπτα το κομμάτι και να το ξαναπιάσουν απο εκέι που το άφησαν χωρίς να τους πτοήσει καθόλου φυσικά. Aλλο ένα καινούργιο κομμάτι , Still Life, και τα δείγματα δείχνουν ότι με τη νεα τους δισκογραφική δουλειά οι Allochiria είναι έτοιμοι να ανέβουν ακόμα ένα σκαλί σε όλα τα επίπεδα.
Πολύ δεμένοι και με άκρως στιβαρό ήχο (μικρή παραφωνία, ένας μικροφωνισμός που ακουγόταν ανα στιγμές, ίσως απο κάποιο καλώδιο) συνέχισαν με τα Archetypal Attraction to Circular Things, Lifespotting και Counting Fives, να συνθέτουν μια καθηλωτική τριπλέτα που μας φέρνει στο τέλος του live. 'H και όχι... Το παρατεταμένο χειροκρότημα του κατάμεστου An Club, ανάγκασε, τρόπον τινά την μπάντα να μας χαρίσει άλλο ένα κομμάτι, και αυτό δεν ήταν άλλο απ' το επικό We Crave What We Lack, που αποτέλεσε ιδανικό κλείσιμο σε μια φανταστική βραδία που θα τη θυμόμαστε για καιρό. Το γεγονός ότι είδα το An Club γεμάτο μετά απο καιρό, σε συνδιασμό με πολλές γνώριμες φάτσες, με χαροποίησε ιδιαίτερα και έφερε στη μνήμη μου παλίες στιγμές προ-κόβιντ που είχα ζήσει στην ιστορική υπόγα της Σολωμού. Τέτοια live χρειαζόμαστε και τέτοιο κοινό, που στηρίζει προσπάθειες σαν αυτή και βοηθάει στο να βρεί η underground σκηνή τη χαμένη της αίγλη. Στα επόμενα λοιπόν.
