Stand-up comedian. Τροβαδούρος. Ον… κοινωνικό. Αυτά τα τρία θα πάρεις σε μεγάλες δόσεις αν (επιχειρήσεις -όχι- τολμήσεις να) αποσυνθέσεις τον Αριστοτέλη Ρήγα.
Από τον rawk «Θούριο του Ρήγα» στο musicomedy «Τουρλού», από τα «Πρωινά Εσπρεζάκια» και τα chaotic good μουσικά mash-ups στα καυστικά όσο και απολαυστικά βίντεο «ΕΙΜΑΙ ΥΠΕΡ» και το προσωρινό κλείσιμο των προφίλ του στα social media για λόγους…. «παραβίασης των κανόνων της κοινότητας», ο Αριστοτέλης Ρήγας είναι εκείνος ο stand up comedian που ευφυώς ανακαλύπτει τη σχέση των παιδικών τραγουδιών με τον Κωνσταντίνο Μπογδάνο, αποκαλύπτει τις καπιταλιστικές αναφορές στην ιστορία του Ρούντολφ (το γνωστό ελαφάκι) και μας επισημαίνει όλα τα red flags στα τραγούδια του Σάκη Ρουβά.
Ο ίδιος έχει δηλώσει unapologetic για όσα πανέμορφα word puns και αστεία μας έχει χαρίσει και συνεχίζει να μας χαρίζει. Και γιατί να μην είναι άλλωστε; Πιστός στον ορισμό της σάτιρας, σχολιάζει στοχευμένα και με οξυδέρκεια, χωρίς κακία, έχοντας στ’ αλήθεια «κάτι να πει».
Το 2023 βρίσκει τον Αριστοτέλη Ρήγα για 2η σερί χρονιά να «τρέχει» τη stand-up comedy και μουσική κωμωδία του, «και το όνομα αυτού». Κάθε Πέμπτη έως και τις 4 Απριλίου 2023, στο Θέατρο `Αβατον, τα άτομα που έχουν ένα πολυπόθητο εισιτήριο ταξιδεύουν μαζί του. Όπως άλλωστε κάναμε κι εμείς σε αυτή την short n’ cute συζήτηση μαζί του!
Ακολουθήστε τον Αριστοτέλη Ρήγα: Facebook | Instagram | Twitter | YouTube
Εισιτήρια για την παράσταση "και το όνομα αυτού" του Αριστοτέλη Ρήγα
► Εντοπίζεις κι εσύ ότι για πολλά χρόνια στην Ελλάδα κυριαρχούσε/-ει η αντίληψη ότι κάτι για να είναι ποιοτικό πρέπει να είναι και βαρύγδουπο και τραγικό; Εάν ναι, πώς θα το αιτιολογούσες; Δεν είχαμε καλές παραγωγές κωμωδίας ενδεχομένως;
Αριστοτέλης Ρήγας: Νομίζω είναι γενικότερη τάση αυτό. Η κωμωδία γενικά θεωρείται ο «φτωχός συγγενής» της τραγωδίας, δεν θυμάμαι πολλές κωμωδίες να έχουν τιμηθεί με Oscar. Μάλλον, όμως, δεν έχει να κάνει με τις παραγωγές αυτό, όσο με την ανθρώπινη φύση, που αντανακλαστικά θεωρεί το οτιδήποτε «ελαφρύ» ως «πρόχειρο» και «εύκολο». Η φυσική μας ροπή είναι προς τη θλίψη, το γέλιο απαιτεί μεγαλύτερη προσπάθεια εκ μέρους του κοινού. Απόδειξη για αυτό είναι η τρομερή ευκολία με την οποία προσεγγίζουν οι κωμικοί ηθοποιοί τους δραματικούς ρόλους.
► Και έρχεται το standup να μας θυμίσει ότι μπορούμε και να γελάμε. Με τι γελάει περισσότερο ο κόσμος; Πώς έχει δει να κινούνται οι "προτιμήσεις" του, θεματολογικά, όσα χρόνια κάνεις παραστάσεις;
Α.Ρ.: Μπορούμε ναι. Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω διαπιστώσει κάποια προτίμηση του κοινού σε κάποιο θέμα, γενικά όλα τα θέματα είναι κατάλληλα για κωμωδία, αρκεί να αντιμετωπίζονται με κωμικό τρόπο. Το όλο στοίχημα είναι το να μπορέσεις να συνδεθείς με τον κόσμο, να μιλήσεις για κάτι που θέλεις να μιλήσεις εσύ και ταυτόχρονα να το κάνεις αρκετά ενδιαφέρον για τον άλλο να το ακούσει. Δεν χρειάζεται καν να είναι πραγματικό γεγονός το θέμα της κωμωδίας. Όπως ας πούμε το γεγονός ότι τα Τρίκαλα έχουν Ναυτική παράδοση. Που έχουν.
► Θα με λατρέψεις, αλλά είσαι ο μόνος stand-up comedian που γνωρίζω στην Ελλάδα να μου θυμίζει σε οξυδέρκεια και θεματολογία τον George Carlin. Nα καταπιάνεται δηλαδή με επίκαιρα θέματα, κοινωνικού και πολιτικού ενδιαφέροντος, και να τοποθετείται ανοιχτά και κριτικά απέναντί τους μέσω των κειμένων του. Αρχικά θεωρείς ότι ασχολούνται τόσο ανοιχτά και άλλοι stand-up comedians με την επικαιρότητα ή θα μπορούσαμε να πούμε ότι το ελληνικό stand-up comedy δεν έχει ενηλικιωθεί ακόμα;
Α.Ρ.: Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια. Η αλήθεια είναι ότι το «είμαι υπέρ» που κάνω σε podcast και ανεβάζω στο youtube έχει απρόσμενη αποδοχή. Από την άλλη βέβαια στις ζωντανές παραστάσεις ο σκοπός μας είναι να παράγουμε υλικό που δεν συναρτάται τόσο με την επικαιρότητα, γιατί οι παραστάσεις έχουν ένα κύκλο ζωής που ξεπερνάει το εβδομαδιαίο «κοίτα τι είπε πάλι ο καραγκιόζης». Συνεπώς δεν νομίζω ότι είναι θέμα «ενηλικίωσης» της σκηνής, απλά είναι ζήτημα επιλογής θεματολογίας. Υπάρχουν εκείνοι που είναι περισσότερο πολιτικοποιημένοι επί σκηνής, άλλοι που είναι λιγότερο ή καθόλου και όλοι είναι απαραίτητοι τελικά στο οικοσύστημα.
► Πού βρισκόμαστε με το stand-up στην Ελλάδα; Ποια είναι αποτίμησή σου για το χώρο;
Α.Ρ.: Χαίρομαι πολύ για το γεγονός ότι το stand-up comedy εδραιώνεται στην συνείδηση του Ελληνικού κοινού ως μια ασφαλής και ιδιαίτερα αποτελεσματική μορφή ψυχαγωγίας. Οι άνθρωποι που έρχονται να παρακολουθήσουν τις παραστάσεις μας πλέον, ξέρουν τι να περιμένουν πάνω κάτω, δεν χρειάζεται να τους εξηγούμε τι κάνουμε, και πλέον έχουν και υψηλότερα στάνταρ, περιμένουν δηλαδή πρωτότυπο υλικό, χωρίς «εύκολα» και «φτηνά» αστεία. Είναι μεγάλο κέρδος αυτό.
► Πώς θεωρείς ότι επηρεάζει την κωμωδία και τη σάτιρα η πολιτική ορθότητα; Σου έχει τύχει να φοβηθείς να πεις κάτι;
Α.Ρ.: Δεν έχει να κάνει η πολιτική ορθότητα με αυτό. Η όλη συζήτηση με την πολιτική ορθότητα είναι λίγο θολή, γιατί έχει θολούς ορισμούς. Για εμένα το πράγμα είναι πιο απλό. Κωμωδία κάνεις όταν στόχος σου είναι η εξουσία, ο καταπιεστής, αυτός που ωφελείται συστημικά. Όταν ο στόχος σου είναι ο καταπιεσμένος, ο ασθενής, αυτός που η δομή είναι εναντίον του, δεν κάνεις κωμωδία, κάνεις bullying. Δηλαδή το ζήτημα δεν είναι τόσο σύνθετο. Και επίσης δεν έχει να κάνει το θέμα της κωμωδίας με όλο αυτό. Δεν υπάρχουν θέματα που δεν «επιτρέπεται» να προσεγγίσεις. Μπορείς να αναφερθείς σε ό,τι θέλεις, το κοινό θα σε ακολουθήσει. Μπορείς να μιλήσεις για τους gay, για τους trans, για τους μετανάστες, για τα πάντα. Το ζήτημα ήταν είναι και θα είναι το τι θα πεις.
► Αριστοτέλη Ρήγα, είσαι έτοιμος για αυτά που θα αρχίσουν να σε ρωτάνε τα παιδιά σου σε λίγο καιρό;
Α.Ρ.: Σε καμία περίπτωση. Αλλά πιστεύω ότι ούτε αυτά είναι έτοιμα για τις απαντήσεις που θα τους δώσω. Ήδη ανησυχώ.