Νέο single από τους Ελβετούς HEROD, με το Edifice, από το επερχόμενο album τους, The Iconoclast, που κυκλοφορεί στις 5 Μαϊου από την Pelagic Records
Συνήθως υπάρχουν τρεις τύποι μπαντών : αυτές που παίζουν παραγωγική μουσική, αυτές που, με μία δόση τύχης, παράγουν κάτι μερικώς φρέσκο ανάμεσα στον όγκο μουσικής κυκλοφορίας και μετά υπάρχουν καλλιτέχνες που έχουν αληθινή, βαθιά κατανόηση της μουσικής σκηνής που ανήκουν και, χρησιμοποιώντας αυτή την γνώση, δημιουργούν κάτι πραγματικά ξεχωριστό. Οι atmospheric groove metal τετράδα Herod ανήκουν στην τελευταία κατηγορία.
«Έχω μία ψύχωση με τους Meshuggah στα τέλη του ’90, τους πρώιμους Dillinger Escape Plan και Cult Of Luna» εξηγεί ο κιθαρίστας Pierre Carroz για τις επιρροές πίσω από τον ήχο τους.
Συνδυάζοντας την ηχητική ευκινησία των Αμερικάνων πρωτοπόρων του mathcore με την αμείλικτη αγριότητα των Σουηδών καινοτόμων του progressive metal, οι Herod παίζουν ένα είδος που μπορεί να λιώσει το πρόσωπο του ακροατή. Έχοντας παίξει με θρύλους, όπως οι Obituary, οι Napalm Death και οι Carcass, είναι γνώριμοι στην παγκόσμια metal σκηνή. Το επερχόμενο τρίτο τους album, The Iconoclast, αναδεικνύει όλη την καλλιτεχνική τους δύναμη, βάζοντας καινούριους όρους στο βάρος και την ατμόσφαιρα σε κάθε ευκαιρία.
«Η λέξη iconoclast (εικονομάχος) έχει διαφορετικές έννοιες ιστορικά», σχολιάζει ο Carroz για το concept του δίσκου. «Στο παρελθόν σήμαινε την καταστροφή των άγιων εικόνων, αλλά σήμερα δηλώνει την επιθετικότητα προς τους κανόνες, μία πολιτική, κοινωνική και απελευθερωτική πράξη». Χρησιμοποιώντας την καταστροφική δύναμη των εικονομάχων ενάντια στην καταπίεση των ειδώλων, οι Herod δημιουργούν μία περίπλοκη, Καφκα-ική εικόνα ενός μελλοντικού κόσμου που δεν έχει πολλά περιθώρια ελπίδας και αισιοδοξίας.
Το The Iconoclast δείχνει την πεντάδα από την Ελβετία να χρωματίζει με μία σταθερή παλέτα χρωμάτων, αποτελούμενη από groovy, syncopated riffs, σε βαριά breakdowns, με πολλές και διαφορετικές τεχνικές και ερμηνείες στα φωνητικά. Χρησιμοποιώντας παρόμοια χρώματα και υφές, δημιουργεί διαφορετικές εικόνες, με μία σχεδόν πειραματική προσέγγιση.
Μία σημαντική απόκλιση από την παλέττα είναι η συνεργασία με τέσσερα μέλη της διάσημης χορωδίας Les Mysterès des Voix Bulgares που μεταμορφώνει το The Ode to… στο ανήσυχο και περίεργα περιχαρές κεντρικό σημείο του album. Οι ψηλές πολυφωνίες με τα ασταμάτητα, σχεδόν μηχανικά σφυροκοπήματα της μπάντας, δίνουν μία εμπειρία που θυμίζει σε μεγάλο βαθμό εξωπραγματικά soundtracks των τελευταίων χρόνων, όπως την μουσική του Hans Zimmer για το Dune. Σχολιάζοντας στην διαδικασία γραψίματος, ο Γερμανός αναφέρει : «Έκανα μία ερώτηση στον εαυτό μου, γιατί όλες οι ταινίες επιστημονικής φαντασίας έχουν Ευρωπαϊκή ορχήστρα ? Υποτίθεται ότι βρισκόμαστε σε διαφορετικό πλανήτη. Εμείς είμαστε το μέλλον.» Ακούγοντας το The Iconoclast με αυτή τη σκέψη, η μουσική των Herod μεταμορφώνεται σε ένα ασύγκριτο κόσμο.
Σαν πραγματικοί μαθητές του Hans Zimmer, οι Herod μας μεταφέρουν σε ένα κόσμο που σίγουρα δεν είναι ο δικός μας. Το πρώτο κομμάτι, Icon, μας συστήνεται με μία σειρά σχεδόν εξωγήινων, ψηλών ψαλμωδιών κηδείας και κιθάρες που ακούγονται σαν υπερκόσμιες άρπες στόματος. To The Girl with a Balloon, η αναφορά στον Banksy που ακολουθεί, αφήνει τους ήχους ενός βαράθρου του H.P. Lovecraft να δραπετεύσει στις πρώτες του νότες και παράλληλα τα διπλά καθαρά φωνητικά να ακούγονται σαν ξόρκια μέσα στο χάος. Το σφυροκόπημα συνεχίζεται από την μπάντα, με αρκετά ατμοσφαιρικά διαλείμματα όπως το Intergloom, μία ανάσα στην ασταμάτητη επιθυμία των Herod για απόλυτη επιθετικότητα.
Οι guests στο album είναι αρκετοί, όπως o Mat McGachy από τους θρυλικούς Cryptopsy στο Τhe Edifice, έως τον χρόνια φίλο τους Loïc Rosetti στο The Prophecy, δείχνοντας το παρελθόν και το μέλλον των The Ocean Collective, αφού ο τραγουδιστής Mike Pilat ήταν ο main vocalist στο Precambrian του 2007.
Το The Iconoclast είναι βασισμένο σε ένα ανησυχητικό όραμα στο μέλλον, μία εικόνα που έχει αποτυπωθεί στο εξώφυλλο του από τον Benedikt Demmer, με μία μικρή υπόσχεση για ένα νέο μέλλον. «Κάθε καταστροφική πράξη είναι ταυτόχρονα μία δημιουργική πράξη μεταμόρφωσης. Δημιουργώντας κάτι νέο από τα σπασμένα κομμάτια.» σχολιάζει ο κιθαρίστας Pierre Carroz. Πράγματι, η καταστροφή και η εξάλειψη είναι στην φύση του σχήματος, περνώντας από τις προηγούμενες κυκλοφοριές τους, αλλά ο τελευταίος τους δίσκος είναι μία ενέργεια στο υψηλότερο επίπεδο δημιουργικότητας. Σε αντίθεση με τους εικονομάχους του παρελθόντος, οι Herod κατασκεύασαν έναν κόσμο μετά την καταστροφή, εγκαινιάζοντας έναν άγνωστο νέο.
Tracklist:
1. The Icon
2. The Girl with a Balloon
3. The Edifice
4. The Ode to...
5. The Becoming
6. The Intergloom
7. The Obsolete
8. The Prophecy
HEROD ARE:
Pierre Carroz (guitar) | Bertrand Pot (guitar) | Michael Pilat (vocals, guitar) | Fabien Vodoz (drums)
LINKS