Αντικρύζοντας τη ζωγραφιά του εξωφύλλου, παραδέχομαι πως δεν μπόρεσα να αντισταθώ στην παλέτα αποτελούμενη από ψυχρά χρώματα, τα λουλούδια (αν και νεκρά) και τον ακαθόριστο και περίπλοκο χαρακτήρα του σχεδίου. Αποτέλεσε πόλος έλξης για μένα το Nature Morte, καθώς τυχαίνει να συμβαδίζει με τη δική μου ζωγραφική αισθητική. Ωστόσο, είχα επιφυλάξεις επειδή δεν θέλω να με συνεπαίρνει η γοητεία του εξωφύλλου στη δημιουργία εντύπωσης για το περιεχόμενο ενός έργου. Οπότε απλώς πάτησα το “play” και ξεκίνησε άλλο ένα ταξίδι…
Πρώτο κομμάτι του Nature Morte το carvers, farriers and knaves και οφείλω να ομολογήσω πως δεν ήμουν καθόλου έτοιμη για τέτοιου είδους ήχο, αν και η τέχνη του εξωφύλλου – δεδομένης της περιπλοκότητας και της κάπως χαοτικής δομής – αφήνει να εννοηθεί πως το περιεχόμενο ακολουθεί μια τέτοια πορεία. Η υπερβολή στην παραμόρφωση των μελωδιών και των φωνητικών οδηγεί το μυαλό και το αυτί σε doom μονοπάτια που προσωπικά με παραπέμπουν σε κάποιου είδους βασανιστήριο.
Μιας και μίλησα για βασανιστήριο, όταν αντίκρυσα τα 9 λεπτά διάρκειας του δεύτερου κατά σειρά κομματιού, του the one who bornes a weary load, με έλουσε κρύος ιδρώτας. Ωστόσο, όταν ξεκίνησε το τραγούδι, παρόλο που ο ήχος της κιθάρας και των drums μου θύμιζαν κάποιου είδους Διονυσιακή τελετή που περιλαμβάνει ήχους από κατσαρόλες και ταψιά, μου άρεσε η ατμόσφαιρα και το σκηνικό που έτεινε να δημιουργούνταν από τη σύνθεση αυτή. Η φωνή της Robin Wattie, παρόλο που προσωπικά δεν με ενθουσίασε αλλά αντιθέτως μου προκάλεσε σύγχυση καθώς δεν έχω συνηθίσει τη συγκεκριμένη αισθητική στα φωνητικά, νομίζω πως ταιριάζει σε μεγάλο βαθμό με το concept και την αισθητική των (μέχρι στιγμής) συνθέσεων του Nature Morte.
Φτάνοντας στη μέση του Nature Morte, με το τραγούδι my hope renders me a fool, το οποίο αποτελεί instrumental μετάβαση στο επόμενο, αντιλήφθηκα πως πρόκειται για κάποιου είδους μεταφυσική ψυχεδέλεια με έμφαση στους αργούς και με ατάσθαλες και άναρχες μεταβολές ρυθμούς. Βέβαια, είχα αρχίσει να εσωτερικεύω και να συνηθίζω την ισορροπημένα δυσαρμονική (ξέρω, κάπως αντιφατικό σχόλιο αλλά αυτό μου προκαλεί) ροή του Nature Morte. Περνώντας στο τραγούδι the fable of subjugation έκλεισα τα μάτια και δυνάμωσα την ένταση. Το άφησα να με διαπεράσει.
Το αποτέλεσμα στα αισθητηριακά μου όργανα ήταν κάπως απρόσμενο δεδομένης της πρώτης εντύπωσης για το δίσκο. Το the fable of subjugation ήταν το μοναδικό κομμάτι του Nature Morte που με έκανε να ανατριχιάσω μέχρι εκείνη την στιγμή. Ο ήχος της μπότας με παρέπεμπε σε παραδοσιακή μουσική της Βόρειας ή και Ηπειρωτικής Ελλάδας, γεγονός που εκτίμησα πολύ αφού ήταν άλλη μία απόδειξη πως η μουσική, ως μορφή τέχνης, είναι ένα εργαλείο υπέρβασης των φαινομενικών ορίων και των κανόνων διαχωρισμού μεταξύ της κάθε κουλτούρας. Η απαλότητα στα φωνητικά δίνει την εντύπωση πως πρόκειται να συμβεί κάποιου είδους λύτρωση και ο υπερβολικά αλλοιωμένος ήχος της κιθάρας ενισχύει το concept του δίσκου περί «Κάθαρσης».
Η κάπως μακάβρια εισαγωγή του a parable of the trusting σηματοδοτεί τη σταδιακή πορεία προς το τέλος (του Nature Morte). Στους στίχους του βρίσκεται κρυμμένη μια παραπομπή των BIG|BRAVE στην πιθανότητα ύπαρξης ενός παράλληλου σύμπαντος, ενός δεύτερου εαυτού ο οποίος αμφισβητεί την ύπαρξη και την αξία του πρώτου και μιας φωνής αυτοκαταστροφής στο μυαλό. Οι εκρήξεις που μοιάζουν με συγκρούσεις μετεωριτών στα drums, ο doom ήχος της κιθάρας ο οποίος αφενός «φωνάζει» The Gathering και αφετέρου μου δίνει την εντύπωση πως συνολικά έχει αλλάξει τρεις νότες – αλλά δεν με ενοχλεί διότι ταιριάζει με την αισθητική του δίσκου – και οι διακυμάνσεις στα φωνητικά μετουσιώνουν τους στίχους στη μελωδία.
Το Nature Morte είναι γεμάτο folk στοιχεία που γεφυρώνουν παραδόσεις, λαούς και ιδέες.
Οι BIG|BRAVE επέλεξαν ένα ατμοσφαιρικό και soft τέλος για το Nature Morte, σαν τη τελευταία εκπνοή που βγαίνει από σώμα όντος που πεθαίνει. Η ρυθμική κιθάρα μοιάζει με ήχο βαρειάς καμπάνας και ο τρόπος που συνδυάζεται με το ζεστό και γλυκό ήχο της άλλης κιθάρας δίνει την εντύπωση της ύπαρξης μεταξύ δύο κόσμων. Η μελωδία του the ten of swords βαραίνει και ταυτόχρονα ελαφραίνει, κατά την ταπεινή μου γνώμη, την ψυχοσύνθεση του ατόμου που ακούει το Nature Morte με έναν μοναδικό τρόπο, αφήνοντας μια γλυκόπικρη επίγευση.
Κλείνοντας, θα παραθέσω ορισμένα γενικά σχόλια για το δίσκο Nature Morte, την πειραματική διάθεση και τις υπαρξιακές ανησυχίες των BIG|BRAVE. Οι συνθέσεις με τα αργά και βασανιστικά ξεσπάσματα, τα υπόγεια και διαφανή ακουστικά περάσματα και τα φωνητικά να μοιάζουν με μεταφυσικές κραυγές απελπισίας που φαντάζομαι να προέρχονται από ένα ετοιμοθάνατο ον, ταιριάζουν απόλυτα με τη θεματική που οι BIG|BRAVE επέλεξαν για το Nature Morte. Ακόμη, η αλλοίωση στην κιθάρα ήταν το κλειδί ενίσχυσης με σκοπό την κατανόηση και το «βίωμα» της σκοτεινής και πειραματικής σύνθεσης που χαρακτηρίζει το Nature Morte. Τέλος, από τα στοιχεία που με γοήτευσαν ιδιαιτέρως ήταν το προσεγμένο λεξιλόγιο των στίχων που πλαισιώνουν τα κομμάτια. Τίμιο 7 (εφτά) λοιπόν και ένας νέος κόσμος ξεδιπλώθηκε για την Τζώρτζια τη μικρή μουσική εξερευνήτρια.
Rating:
BIG|BRAVE - Nature Morte - Tracklist
01. carvers, farriers and knaves
02. the one who bornes a weary load
03. my hope renders me a fool
04. the fable of subjugation
05. a parable of the trusting
06. the ten of swords
Band: BIG|BRAVE
Album: Nature Morte
BIG|BRAVE are: Robin Wattie (φωνητικά, κιθάρες, μπάσο), Mathieu Ball (κιθάρα), Tasy Hudson (τύμπανα)
Label: Thrill Jockey
Genre: Folk Metal, Doom Metal, Experimental Rock
Παραγωγός: Seth Manchester
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 24/02/2022
Band Links : Official Website | Facebook | Instagram | Spotify | Twitter | Bandcamp
