Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται ένα πλήθος νέων Death Metal συγκροτημάτων να εμφανίζονται στη σκηνή συνεχώς. Όποιος δεν είναι εξοικειωμένος με τους Ulthar ή τον ήχο τους, το μόνο που χρειάζεται να κάνει είναι να ακούσει, περίπου, καμιά δεκαριά άλλες μπάντες που εντάσσονται στην αναβίωση του old-school Death Metal ήχου για να πάρει μια γεύση από την μουσική τους. Ακόμα και για κάποιον που προσπαθεί ακούγοντας όσο περισσότερους νέους δίσκους στο είδος ανά έτος μπορεί, είναι αρκετά δύσκολο να το παρακολουθήσει.
Κάθε χρονιά πρέπει να ανατρέχει πίσω για να βρει καλές κυκλοφορίες που είτε είχαν περαστεί αδιάφορα λόγω του κύματος κυκλοφοριών ή έλειπαν εντελώς, και οι Ulthar σίγουρα εμπίπτουν σ’ αυτή τη κατηγορία. Το απόλυτα σταθερό ντεμπούτο της μπάντας, “Cosmovore”, ήταν ένας δίσκος που άκουσα, σκέφτηκα ακούγεται υπέροχο, αλλά στη συνέχεια ξεχάστηκε καθώς η χρονιά ξεκινούσε.
Το “Providence” είναι το δεύτερο άλμπουμ τους και έρχεται ενάμιση χρόνο μετά το προηγούμενο άλμπουμ / ντεμπούτο. Αν υπάρχουν δύο λέξεις για να περιγράψουμε αυτό το άλμπουμ, θα ήταν «τρομακτικό» και «απόκοσμο». Η ατμόσφαιρα είναι ζωτικής σημασίας γι αυτό το άλμπουμ, όχι με έναν καταπραϋντικό τρόπο αλλά περισσότερο με ένα τρόπο που σε στοιχειώνει. Κάθε τραγούδι σε μεταφέρει σε έναν κόσμο έξω από το δικό μας, έναν κόσμο κακόβουλων και παραμορφωμένων πλασμάτων με λαχτάρα για σφαγή. Κάθε πλανήτης φαινομενικά πιο αφιλόξενος και βαλτώδης από τον προηγούμενο.
Πατώντας το play, ετοιμαστείτε να σας διαλύσει το "Churn" με μια βάναυση επίθεση των αισθήσεων. Τα ακανόνιστα riff και μελωδίες μεταλλάσσονται σε χτυπήματα γεμάτα ακρίβεια και κακόβουλη δύναμη. Το "Undying Spear" ξεκινά με δύο ακουστικές κιθάρες πριν βυθιστεί σε μαγευτικά power-chords γεμάτα λατρεία προς τους Morbid Angel αλλά μέσω του σύγχρονου φακού που διακατέχει όλο αυτό το κύμα αναβίωσης που προαναφέρθηκε. Κομμάτια όπως το "Through Downward Dynasties" και το "Furnace Hibernation" διαθέτουν τεχνική που είναι αναμφισβήτητη, στρίβονται και παραμορφώνονται σε περίεργους χρόνους και αλλαγές tempo, ενώ παράλληλα πατούν σε κοσμικά μονοπάτια άκρως ελκυστικά. Συνεχείς διακυμάνσεις μεταξύ αδυσώπητων ρυθμών αλλά και ενός black / thrash στοιχείου, ιδιαίτερα στα riff του πρώτου. Εάν δεν είναι ήδη εμφανές, αυτό το άλμπουμ είναι ένα ξεκάθαρο σφυροκόπημα στο κρανίο.
Η μελωδία σε αυτό το άλμπουμ δεν είναι για metal ύμνους και sing-along, χρησιμοποιείται για να δώσει στον ακροατή μια αίσθηση ανησυχίας και κακίας. Αυτή η απόκοσμη μελωδία χρησιμοποιείται σε ολόκληρο το άλμπουμ και τραγούδια όπως το "Cudgel" και το "Narcissus Drowning" το εξηγούν στο μέγιστο. Τα διαπεραστικά μελωδικά σημεία και τα αλλόκοτα riff κάνουν αυτά τα τραγούδια αιτία οι Ulthar να ξεχωρίζουν ανάμεσα σε άλλους καλλιτέχνες του ίδιου βασιλείου.
Καθώς η αδυσώπητη επίθεση του "Humanoid Knot" φέρνει και το τέλους του δίσκου, καταλαβαίνουμε πως οι Ulthar μεγαλούργησαν. Εξισορροπώντας το χάος με τη ακρίβεια, τα όργανα καθ’όλη τη διάρκεια αναλύονται εύκολα και αναγνωρίζονται στο όλο μείγμα, ενώ ακούγονται επίσης κατάλληλα επιθετικά για ένα τόσο έντονο είδος. Η παραγωγή συμβάλλει στην ενίσχυση των πιο ατμοσφαιρικών κομματιών του δίσκου, τα οποία εμφανίζονται συχνά και με εξαιρετικό αποτέλεσμα. Αν πρόκειται να γραφτεί κάτι τόσο καλό, βοηθάει να ακούγεται εξίσου υπέροχο, και το “Providence” επιτυγχάνει σίγουρα σ’αυτόν τον συνδυασμό. Ένα καθοριστικό βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση για το συγκρότημα, οι Ulthar αρχίζουν να χαράζουν έναν ήχο που είναι ουσιαστικά εδραιωμένος στο old-school, αλλά ακούγεται όλο και περισσότερο δικός τους.
Κάπου στον απέραντο χωροχρόνο του σύμπαντος, γιγάντια και μη αναγνωρίσιμα σχήματα αναδεύονται, γυρίζοντας το απόκοσμο μάτι τους στη Γη και οι Ulthar άνοιξαν την πύλη προς το χάος και την αιώνια αναζήτηση. Θα την περάσετε;
Rating:
Εταιρεία: 20 Buck Spin
Genre: Black/Death Metal
Παραγωγός: Greg Wilkinson & Adam Tucker
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 12/06/2020
Band Links: Facebook, Spotify, , Instagram, Bandcamp
